انجماد روانی که از آن می توان به انعطاف ناپذیری یا همان تفکری عادتی تعبیرکرد به تدریج موجب آسیب دیدن خلاقیت در فرد می شود. آب برای آنکه تازه بماند باید جریان داشته باشد،درغیراینصورت به مردابی تبدیل می شود. ذهن و شخصیت آدمی نیز به خلاقیت برای پویایی و تازگی نیاز دارد. اگر خلاقیت به دلیل رویدادها و شرایط بیرونی آسیب ببیند ، ذهن و شخصیت نیز به رکود می گرایید. همانطور که جسم اگر ضعیف شود مستعد بیماری های گوناگون می شود، ذهن و شخصیت ضعیف شده نیز مستعد آسیب های روانی و رفتاری می شود. این فرایند آغازی برای رویداد خلاقیت درمانی است.

الگوی بالینی خلاقیت درمانی
@cctm1