ریشه پرخاشگری را بخشکانیم
اولین الگوهای بچه ها، والدین آنها هستند. وقتی ما عصبانی می شویم، در واقع به فرزندمان یاد می دهیم چه رفتاری باید در هنگام عصبانیت انجام دهد و چگونه خشم خود را مدیریت کند. این ما هستیم که الگوی زندگی سالم یا ناسالم را به فرزندمان می آموزیم. پس باید به کودکان مان بیاموزیم که اگر کسی شما را عصبانی کرد، برای کمتر آسیب دیدن خودتان و آن فرد، به جای آنکه تحت تاثیر جو دعوا قرار بگیرید، باید از آن محیط دور شوید و پس از برقراری آرامش و تفکر در مورد حل مساله، با فرد پرخاشگر صحبت کنید. این خیلی مهم است که آموزش یاد شده را به صورت عملی به بچه های خود بیاموزید. اگر او ببیند که پدرش در برابر فردی که فریاد می کشد با صدای بلندتر فریاد می زند، معنای کم نیاوردن و قدرت را این طور درک می کند اما اگر پدر با آرامش و پس از گذشت زمان به فرد موردنظر بگوید: «تو کنترل خودت را از دست داده ای و بهتر است به وقتش با هم صحبت کنیم» کودک هم یاد می گیرد آن کسی که فریاد نمی زند و خشم اش را کنترل می کند و یا به طریق مناسبی آن را بیرون می ریزد، قدرتمند تر است. فریاد زدن، کار آسانی است که از هر کسی برمی آید اما اگر انسان قوی باشد، می تواند این فشار را کنترل کند و به جای فریاد کشیدن، تصمیم درستی بگیرد.