اختلال مزمن خواب منجر به شروع زودرس بیماری آلزایمر می گردد.
در افرادی که به علت شبکاری یا ابتلا به اختلالات خواب، خواب کمتری دارند شروع زوال عقلی و بیماری آلزایمر زودتر خواهد بود.

این تحقیق روی موشهای ترانسژنیک مدل حیوانی آلزایمر انجام شده (این حیوانات بعد از ۱ سالگی مبتلا به آلزایمر میشوند).

در این تحقیق میزان خواب این موشها را از سن ۶ ماهگی به مدت ۲ ماه به جای ۱۲ ساعت به ۴ ساعت تقلیل داده، مشاهده کردند که بعد از این دوره، حافظه و یادگیری این حیوانات کاهش پیدا کرده و شروع آلزایمر در آنان زودتر است.

بی‌خوابی منجر به افزایش فسفریله شدن پروتئین تاو شده که منجر به اختلال در ارتباطات بین نورونها، اختلال در انتقال مواد و پیامهای عصبی و مرگ سلولی می شود.
این تحقیق نشان می دهد بی‌خوابی یکی‌ از فاکتورهای خطر مهم برای آلزایمر است. این تحقیق در ژورنال NEUROBIOLOGY OF AGING به چاپ رسیده است:

http://www.neurobiologyofaging.org/article/S0197-4580%2814%2900203-6/abstract