????????????????????
????????
????
نقش والدین در کنترل دعوایخواهر و برادر
چه باید کرد؟
۱ـ به نیازهای عاطفی کودکتان پاسخ مناسبی بدهید؛ به این معنی که در طول روز فارغ از لحظات معمول زندگی، چند ساعتی با آنها صحبت کنید. شما با این کار علاوه بر اینکه محبتتان را به آنها نشان میدهید، صمیمیتی را بین آنها حکمفرما میکنید و به مرور میآموزند که مشکلاتشان را از راه گفتوگو حل کنند.
۲ـ سیستم تشویق و تنبیه را بین آنها با رعایت تعادل برقرار کنید. به این معنا که وقتی میبینید با هم رابطه خوبی دارند و در حال بازی و تفریح هستند، به جمعشان بپیوندید و علاوه بر بازی کردن با آنها، این رفتار زیبایشان را تشویق کنید. در عوض نسبت به دعواهایشان حساسیت داشته باشید و اجازه ندهید که قبح نزاع بین خواهر و برادر از بین برود و در هر حال این رفتار را زشت و ناپسند بدانند.
۳ـ هرگز رفتارهای خوب یکی را به رخ دیگری نکشید؛ به بیان دیگر از مقایسه کردن آنها بپرهیزید. کودکان تحمل ندارند که به هر دلیلی والدین از یکیشان راضی باشد و از دیگری ناراضی. این رفتار نوعی حسادت و تنفر آنها از یکدیگر را ایجاد میکند.
????????????????????
????????
????
سیستم تشویق و تنبیه را بین آنها با رعایت تعادل برقرار كنید. به این معنا كه وقتی میبینید با هم رابطه خوبی دارند و در حال بازی و تفریح هستند، به جمعشان بپیوندید و علاوه بر بازی كردن با آنها، این رفتار زیبایشان را تشویق كنید. در عوض نسبت به دعواهایشان حساسیت داشته باشید و اجازه ندهید كه قبح نزاع بین خواهر و برادر از بین برود و در هر حال این رفتار را زشت و ناپسند بدانند.
در برخی موارد، یكی از كودكان به دیگری ضربه وارد كرده و فرار میكند. در این گونه موارد، واكنشهای خود را تغییر دهید؛ به طور مثال بار اول وقت بیشتری با كودك آسیب دیده یا مجروح صرف كنید و سپس به سوی فرد دیگر بروید. بار دوم فقط به كودك آسیب دیده توجه كنید. هر دو كودك به كمك شما نیازمندند . كودكی كه ضربه را وارد كرده احساس پشیمانی میكند ، او فرد بی مسئولیتی نیست بلكه نتوانسته احساس خود را بیان كند و كنترل خود را ازدست داده است .
به آرامی و نرمی با آنها گفتگو كنید. به نوبت از هر یك از آنها بپرسید كه چه اتفاقی افتاده و به سخنان هردو با دقت گوش دهید. بیان كردن احساسات درونی مهمترین بخش درگیری است. به آنهافرصت كافی بدهید ؛ زیرا برقراری پیوند دوباره نیاز به زمان كافی دارد. اغلب كودكان یكدیگر را دوست دارند و به طور طبیعی به سوی هم كشیده میشوند. اگر والدین به موضوع هایی كه دوستی فرزندانشان را پایدار و مستحكم تر میكند توجه داشته باشند، روابط دوستانه بین فرزندان تداوم خواهد یافت. بچه ها همیشه به دنبال بهانه میگردند تا بتوانند احساسات درونی خود را بیرون بریزند، به طور مثال هنگامی كه بستنی میخورند اگر فرزند دیگر یك قاشق بیشتر بستنی بخورد، درگیری شروع میشود و از این طریق احساس حسادت، نیاز، درماندگی و عدم پذیرش از سوی آنها ابراز میگردد. زمانی كه والدین گریه ، بدخلقی و خشم فرزند خود را تحمل كنند و با حوصله به حرف های او گوش كنند، به اشتباه خود پی میبرد. گوش دادن به سخنان كودكان آسیب دیدگی روحی آنهارا ترمیم میكند و روابط موجود را محكمتر میسازد.
????????????
????????????????????????????????????
حل بعضی از اختلاف ها برای بچه ها راحت تر است تا خودشان به طور مستقل به آن پایان دهند. در اینجا چند نکته برای حل و فصل این درگیری ها، هنگامی که دعوا آنقدر بالا میگیرد که شما دیگر نمیتوانید دخالت نکنید، آورده شده است:
جداسازی: بچه هایتان را از صحنه بیرون بیاورید و به آنها اجازه دهید تا در جای خودشان – اتاقشان- آرام شوند. بعضی اوقات نیاز است تا همهی بچه ها کمی از هم دور باشند.
آموزش مذاکره و مصالحه: به فرزندانتان نشان دهید که چگونه مشاجراتشان را به طریقی که هر دو خواهر- برادر درگیر راضی باشند، حل کنند. اول، از آنها بخواهید که فریاد نزنند و شروع به گفتگو کنند. به هرکدام فرصت دهید تا قضیه مربوط به خودش را بیان کند، اما داوری نکنید. تلاش کنید تا مشکل را روشن کنید (اینطور به نظر می رسد که تو با دیوید به خاطر اینکه بازی ویدیویی مورد علاقه ات را گرفته است، دعوایت شده)، و از فرزندتان بخواهید راه حلی پیدا کند که برای همهی افراد درگیر مفید باشد. اگر آنها نمیتوانند با هیچ کدام از ایده های مطرح شده پیش بیایند، شما راه حلی را مطرح کنید. مثلا اگر بچهها به خاطر یک بازی جدید دعوا میکنند، پیشنهاد کنید که شما برنامهای بنویسید که برای هرکدام زمانی را برای بازی کردن، مشخص کنید.
قوانین را اجرا کنید: مطمئن شوید که همه بچه ها، قوانین را که شامل آسیب نرساندن، اسم نگذاشتن برای یکدیگر، خراب نکردن وسایل یکدیگر است، رعایت میکنند. به بچههایتان اجازه دهید در مورد چگونگی ایجاد و اجرا کردن قوانین، صحبتی داشته باشند. ممکن است آنها تصمیم بگیرند که تنبیه به خاطر ضربه زدن، از دست دادن امتیاز تماشا کردن تلویزیون، برای یک شب باشد.
به کودکتان اجازه دهید که در تصمیم گیری نقش داشته باشند: پروسه ای که باعث میشود احساس کنند که حداقل مقداری کنترل در زندگیشان دارند. هنگامی که والدین از قوانین تبعیت می کنند، آنها را به خاطر آن تشویق کنید.
پارتیبازی نکنید: حتی اگر یکی از بچه هایتان مدام شما را به زحمت می اندازد ودیگری فرشته است، جانبداری یا آنها را مقایسه نکنید (مثلا با گفتن «چرا تو نمیتوانی مانند خواهرت باشی؟»). این فقط باعث خواهد شد، که بچه هایتان بیشتر نسبت به هم خشمگین شوند. همچنین دادن امتیاز رفتاری به یک بچه، می تواند رابطه بین شما و بچه هایتان را خراب کند.