چرا بیشتر افراد توان تغییر تفکراتشان را ندارند؟

هر کودک در اثر کمیت و کیفیت براورده شدن نیازها و نظام باید و نبایدی که محیط به او القا می کند دارای مجموعه اطلاعاتی می شود که سیستم معیار فرد را شکل می دهد. هربار که از این سیستم معیار جهت تجزیه و تحلیل و استدلال استفاده می کنیم اطلاعاتی را قبول یا رد می کنیم و به مجموع اطلاعات سیستم معیار خودمان جهت استفاده بعدی اضافه می شود.

فرض کنید یک شکل بیضوی را می بینیم و انرا می شناسیم و با اطلاعات قبلی مان انطباق دارد پس بصورت ناخودآگاه انرا توصیف می کنیم، اما درصورتی که شکل را نشناسیم و نیاز به اموزش را احساس نکنیم، سعی می کنیم تفسیری از اطلاعات قبلی انجام دهیم و انرا مثلا شبیه دایره بنامیم.

در مورد باورها قضیه پیچیده تر می شود وقتی با باوری مواجه می شویم، انرا با سیستم معیار خود مقایسه می کنیم. اگر شبیه بود ناخودآگاه انرا درست و اگر در تضاد با اطلاعات سیستم معیار ما بود ناخودآگاه انرا غلط می دانیم.

چون فرایند انطباق باورها و اطلاعات جدید بر سیستم معیار معمولا بصورت ناخودآگاه انجام می شود پس ویژگی اصلی سیستم معیار تایید باورها و اطلاعات شبه به خود است و فقط زمانی که به نتیجه انطباق شک کنیم می توانیم انطباق را خود اگاه انجام و شاید به نتیجه ای برسیم که با سیستم معیار منطبق نباشد و موجب تغییری کوچک یا عمده در سیستم معیار شویم.

چون معمولا نتیجه برخورد ما با تفکرات دیگر تولید تفکراتی شبیه سیستم معیار خودمان است پس معمولا تغییر زیادی در تفکرات افراد مشاهده نمی شود و تنها کسر کوچکی از افراد توان شک کردن و تجزیه و تحلیل خودآگاه را انهم در موارد خاص و نه همیشه دارا می باشند و می توانند تفکرات القایی جامعه را رد و خود به ساختن سیستم معیار خود مبادرت ورزند.
https://telegram.me/psysh

www.psysh.ir
مهدي شاهمرادي
روانشناس باليني

@PsychologistShahmoradi