سناریوی 1:

“او هرگز مرا درک نمی کند. در گذشته نیز هیچ کس مرا درک نمی کرد”.

“هیچ کس هرگز به من توجه نکرد.”

“او روزها با من صحبت نمی کند. حتی زمانی که او با من خوب رفتار نمی کند، من به مراقبت از او ادامه می دهم. ”

“من می توانم برای او هر کاری انجام دهم، اما وقتی توجهم را جلب نمی کند، مالکیت می کنم”.

“او هرگز تلاش من را تصدیق نمی کند. این همیشه برای من اتفاق افتاده است. ”

“روزی آنها مرا خواهند فهمید و قدردانی خواهند کرد”.

سناریو 2:

“من می توانم به تنهایی مدیریت کنم. ”

“من آدم رمانتیکی نیستم.”

من به هیچ حمایتی نیاز ندارم. بنابراین، من درخواست حمایت نمی کنم. ”

“من بحث و جدل را دوست ندارم. من سکوت می کنم. ”

“من با کارم ازدواج کرده ام.”

“من آزادی خود را در رابطه از دست می دهم. ترجیح می دهم تنها باشم. ”

درهم تنیدگی:

 “من وجود دارم چون تو هستی”

سناریوی 1 درهم تنیدگی را نشان می دهد. یک فرد که فاقد هویت عاطفی است.

آنها معمولا جملات خود را با “ما” شروع می کنند. آنها بیش از حد روی احساسات/مسائل شریک زندگی متمرکز هستند.

حضور در این جایگاه چالش برانگیز است زیرا باعث می شود فرد احساس نیاز و ناامیدی کند زیرا احساسات/اقدامات دیگران تحت کنترل آنها نیست و به مرور زمان می تواند آنها را از نظر عاطفی شکننده کند.

آنها از حرکت به سمت خودمختاری می ترسند زیرا شک و تردیدهای عمیقی نسبت به خود دارند و به دنبال تأیید اعتبار برای تقویت ارزش خود هستند.

این منجر به سرزنش خود یا دیگران، حضور فداکارانه، و بیش از حد کارکردن به عنوان یک شریک می شود که فقط درگیری را تقویت می کند.

وابستگی عاطفی آسیب پذیری را افزایش می دهد و هر چه بیشتر متقابل نباشد می تواند منجر به اضطراب و افسردگی شود.

جدایی:

“وقتی آزادم احساس امنیت می کنم”

سناریوی 2 نشان دهنده فرد جدا شده در انتهای مخالف طیف است.

آنها متمرکز، دستاورد محور و در مرزهای عاطفی سفت و سخت هستند.

بیشتر به عنوان فردی معتاد به کار، دلسوز و دوستانه شناخته می شوند.

با این حال، شریک زندگی آنها را “از نظر عاطفی در دسترس” خطاب می کند.

به نظر می رسد که احساسات بر آنها تأثیر نمی گذارد.

تقریباً به نظر می رسد که آنها به طور موقت با همه از جمله غریبه ها درگیر هستند، اما از نظر عاطفی با شریک زندگی خود غایب هستند.

معمولاً احساس تنهایی می‌کنند، انگار هیچ‌کس واقعاً آنها را نمی‌شناسد، که در کنار همه هستند، اما هیچ‌کس کنارشان نیست.

آنها شنوندگان خوبی هستند اما به ندرت خود را به اشتراک می گذارند و فاصله عاطفی را با شریک زندگی خود حفظ می کنند تا از طرد شدن و درد جلوگیری کنند.

تعادل ناکارآمد

در یک رابطه درگیر- جدا، شریک درگیر پیوسته به دنبال یک ارتباط عاطفی است و شریک جدا شده دائماً در حال فاصله گرفتن است.

هر چه شریک درگیر بیشتر تلاش کند، طرف مقابل بیشتر از آن اجتناب می کند.

اگر فضای فردی و روابط را دو جنبه اساسی یک فرد بدانیم، تعادل سالم 50-50 بین این دو وجود ندارد.

شریک اول بیشتر در فضای رابطه است، در حالی که شریک دوم در حوزه فردی راضی است.

هر دوی آنها دریافت و حمایت عاطفی را چالش برانگیز می دانند در حالی که به اندازه کافی فردیت را حفظ می کنند.

در عوض، زوج‌ها بر عیوب یکدیگر و تغییر شریک زندگی تمرکز می‌کنند. آنها معتقدند رویکردشان عادی است و بنابراین در مقابل تغییر خود مقاومت می کنند.

با گذشت زمان آنها از صحبت کردن اجتناب می کنند و در یک تعادل ناکارآمد قرار می گیرند.

شریک درگیر از نظر عاطفی برای دیگری بیش از حد عمل می کند، اما به صورت فردی کم کار می کند، در حالی که شریک جدا شده به عکس آن رضایت می دهد.

زوج‌ها معمولاً از این الگو بی‌اطلاع هستند و صادقانه معتقدند که بهترین تلاش خود را برای رابطه می‌کنند.

با این حال، با وجود حسن نیت خود، با حفظ هماهنگی سطحی، پریشانی عاطفی را تجربه می کنند.

وضعیت موجود تعادل ناسالم برای همیشه دوام نمی آورد. مواقعی وجود خواهد داشت که تعادل به خطر می افتد.

اینها می توانند رویدادهای تغییر دهنده زندگی مانند والدین، بیکاری، از دست دادن والدین، شرایط سلامت جسمی یا روانی مانند بیماری یا افسردگی و غیره باشند که تنش های پنهان را آشکار می کند.

معمولاً وقتی یکی از آنها احساس آسیب پذیری می کند، زخم ها باز می شوند.

تمایز: من به شما، من و ما احترام می گذارم

اگر یک انتهای طیف درهم تنیده و انتهای دیگر جداشدگی باشد، تمایز در میانه راه است.

تمایز یک فرآیند تکاملی است که توسط دو نیروی متضاد ایجاد می شود ، نیاز به تعلق و جدایی.

تمایز به این اشاره دارد که چگونه یک فرد می تواند خود را در حین تماس با احساسات ترسیم کند.

یک فرد متمایز افکار و احساسات را به طور یکسان می پذیرد و تشخیص می دهد، واکنش پذیری را مدیریت می کند و با آگاهی از تأثیر آنها بر دیگران، انتخاب های معناداری انجام می دهد. آنها از خود مراقبت می کنند و مراقبت را به دیگران نیز گسترش می دهند.

بازگرداندن تعادل عملکردی

بسته به سطح الگوها، طول مدت رابطه، و شدت شرایط ناراحت کننده ای که تعادل ناکارآمد را به هم می زند، بازگرداندن تعادل به زمان و کمک نیاز دارد.

چند نکته برای حرکت به سمت ثبات عملکردی آورده شده است.

تنظیم احساسات

یادگیری در مورد احساسات زمانی بهتر اتفاق می‌افتد که در میانه تجربه آن‌ها باشد.

هنگامی که شما یا شریک زندگیتان در حال گذراندن یک وضعیت عاطفی هستید،

(1) بدون تمرکز زودهنگام روی راه حل ها، به احساسات خود یا شریک زندگی خود گوش دهید، درک کنید و با آنها همدلی کنید.

(2) اعتبار و عادی سازی احساسات با تجربیات گذشته؛

(3) پذیرفتن احساسات را نشان دهید و بدانید که اشکالی ندارد که چنین احساسی داشته باشید.

(4) به خود یا شریک خود اطمینان دهید که او را  قبول دارید و حمایت خود را به او نشان دهید .

مرزهای عاطفی را تعیین کنید

از مرزهای احساسی خود آگاه شوید.

شما مسئولیت ایجاد احساس خوب در شریک زندگی خود را ندارید.

با هم نفس بکشید و تحت تأثیر وضعیت عاطفی شریک زندگی خود قرار نگیرید.

شریک زندگی شما می تواند احساسات خود را به تنهایی حل کند.

تنها چیزی که آنها نیاز دارند گوش دادن و درک شماست.

اعتماد کنید که آنها می توانند از طریق این حالت کار کنند و به فضای عاطفی اجازه دهند تا مشکلات آنها را حل کند.

هویت خود را بسازید

به خودتان زمان بدهید تا باورها، ارزش‌ها، احساسات خود را بفهمید و از اینکه چه کسی هستید آگاه شوید.

خود را با تعیین مرزها، پذیرش و احترام به خود، تمرین خودتنظیمی و در ارتباط ماندن تعریف کنید.

بیان کنید، به اشتراک بگذارید و با شریک زندگی خود حضور داشته باشید.

اهداف خود را با هدفی منطبق با ارزش های خود هماهنگ کنید و برای رسیدن به آن تلاش کنید.

تعادل عملکردی شامل ایجاد فضای فردی سالم، تعلق در فضای رابطه و باز نگه داشتن ارتباطات توسط شرکا است.

برای پیشگیری از صدمات روحی و سلامت روان و ارزیابی وضعیت رابطه حتما با متخصص مشورت کنید.

برای گرفتن نوبت مشاوره حضوری یا آنلاین از دکتر مهدی شاهمرادی متخصص روانشناسی و زوج درمانگر اینجا کلیک کنید

ویا از طریق شماره تماس های سایت و یا شماره واتساپ 09378739494 اقدام نمایید

نوشته آیا شما خودتان را در رابطه تخریب می کنید؟ اولین بار در دکتر مهدی شاهمرادی|متخصص روانشناسی- روانکاو - مشاور - درمانگر. پدیدار شد.

هنگامی که دو فرد به عنوان « همسر» زندگی مشترک را آغاز می کنند، ممکن است به علل مختلفی دچار تعارضاتی شوند.

این تعارض ها در اثر نارضایتی ها، ناامیدی ها یا کشمکش ها و عدم توافق ها ایجاد می شوند.

وقتی زن و شوهر تعارض دارند ، یعنی هیجاناتشان تحریک شده ،  و فیزیولوژی بدنیشان برانگیخته است و افکار خاصی نسبت به هم دارند ، یک عملی هم از آنها سر میزند که به آن دعوا میگویند .

تعارضات زندگی زناشویی در سه سطح به وجود می آیند

1 – عوامل شخصی که شاملِ رابطه ی جنسی، عشق و علاقه، افکار و احساسات است.

2 – عوامل اجتماعی که شامل باورها و رسوم و پیچیدگی ها و غیرشخصی سازی جامعه در حال توسعه می شود که از معضلات آن می باشد

3 – عوامل رابطه ای که به بررسی تعاملات زن و شوهر در درون یک بافت اجتماعی – فرهنگی وسیع تر، می پردازد.

انواع تعارضات زوجین 

اگر معایب و مشکلات گریبانگیر هر دو طرف زندگی مشترک باشد، هر دو یکسان آسیب می بینند و هر دو یکسان در جهت رفع آن آگاهانه تلاش می کنند.

ولی در صورتی که این معایب و مشکلات یک طرفه باشد و هیچ گونه تلاشی در جهت بهسازی و رفع آن مشاهده نشود، کنار آمدن با آن سخت می شود .

فرار از تنش شاید ظاهراً و برای مدت کوتاهی، نوعی مقابله ی مؤثر باشد ولی ادامه ی آن برای مدت نامحدود قابل تحمل نیست.

می توان تعارضات زوجین را در ۴ دستۀ کلی تعریف کرد 

آیا زوجینی که روابط عاطفی مناسبی دارند هم باهم تعارض دارند؟

زوجینی که رابطه خوب عاطفی دارند ، میتوانند حتی به اندازه زوجینی که رابطه نامناسبی دارند باهم تعارض داشته باشند .

اما با اختلاف نظر و تعارض ها به صورت منصفانه برخورد میکنند.

نکت کلیدی در تعارض زوجین

نکته کلیدی این است که زوجین پس از بحث ها چگونه به سمت هم حرکت کنند.

و آنچه در دعوا تعیین کننده است ، تعداد بحث ها نیست ، بلکه شیوه ای است که باهم بحث و تبادل نظر میکنند.

در زندگی مشترک، انتقاد به جا در زمان مناسب، همیشه سازنده است.

اما جبهه گیری و سکوت طولانی، هر دو ضربه زننده اند و دوام چندانی نخواهند داشت.

جبهه گیری زندگی را به صحنه ی نبردی پرتلاطم تبدیل می کند.

سکوت، پیش آگهی جنگی سرد و طولانی است.

هریک از طرفین باید لزوم گفتگوی مشترک را به خوبی درک کنند و برای حل تعارضات به گونه ای اصولی تلاش کنند .

هدف از تعاملات زوجین

زندگی و به خصوص زندگی مشترک مجموعه ای از آسیب ها، گذشت ها و لذت ها را تشکیل می دهد.

زندگی مشترک باید همراه با تفاهم و گذشت باشد؛ چون اساساً در شروع هر زندگی مشترک با فردی کاملاً غریب، که شخصیتی ویژه و شاید متفاوت از ما دارد و برخاسته از خانواده ای کاملاً متفاوت است، حتماً خواسته هایی وجود دارد که به طور کامل برآورده نمی شوند.

هدف از تعاملات زوجین نه تنها پیروزی بر دیگری و تخریب سرمایه های زندگی مشترک نیست ، بلکه حل مشکلات بین فردی و بهبود روابط و ذهنیت مشترک است.

بحث منصفانه مستلزم ابراز افکار و احساسات و مدیریت مراودات مخرب است.

بحث منصفانه چگونه باید باشد؟

برای اینکه بحث منصفانه و سازنده باشد :

1- باید به نحوی مدیریت کرد که بحث ها محدود و در مدت زمان کوتاهی نیز انجام شود .

2 – هیجانات و ناراحتی و دلخوری با قاطعیت و در کمال احترام بیان شود ، به شکلی که به شان و شخصیت  طرف مقابل لطمه ای وارد نشود.

یعنی دقیقا به موضوع موجود مثل وقت نشناسی پرداخته شود نه فرافکنی افکار و پرداختن به مسائل حل نشده پیشین.

3 –  در دعوا تمام نکات ایمنی درنظر گرفته شود یعنی زد و خوردی نیست و شی پرتاب نمیشود و تهدید صورت نمیگیرد.

4- به یکدیگر اجازه بدهند که  هرگونه دوست دارند بیندیشند و احساس کنند.

5-به حرف های یکدیگر گوش دهند و منظور همدیگر را درک کنند.

6- اختلافات را دقیق و روشن کرده در مورد آن ها توافق کنند.

هیچ تضمینی وجود ندارد که زندگی مشترک آسیبی به کسی نزند. با این وجود هیچ گاه، نه برای انتقام گرفتن از کسی، و نه برای این که به او بفهمانیم رفتارش چقدر برای ما آسیب زا بوده، با کسی مقابله به مثل نمی کنیم؛ چون این پدیده، هم وقت گیر است و هم میزان عذاب روحی را دوچندان می کند و ضمناً در پایان تضمینی هم وجود ندارد که این آگاهی به طرف مقابل انتقال یابد و او در سطحی باشد که این نکته را درک کند؛ چون در صورت درک این موضوع، اصلاً از ابتدا چنین حرکات آسیب زایی انجام نمی داد ولی اگر آسیب زدن آگاهانه و الزاماً به جهت آزار طرف مقابل باشد، به مفهوم آن است که از این عمل نفع خاصی می برد که بعید به نظر می رسد، در مقابل آن لازم باشد تصمیم دیگری گرفت.
در صورت مقابله به مثل کردن اکثراً حالات عصبی ناشی از این کشمکش ها و شدت نیروی نیازها و خواسته ها، مانع از آن می شود که تفکر و رفتار طرفین، ‌شکل طبیعی و منطقی داشته باشد، و این به نوبه ی خود عاملی است که زن و شوهر را از دست یافتن به توافق اساسی باز می دارد.

اگر در مسیر زندگی زناشویی به ناهمواری های تعارضات برخوردید حتما برای حل منصفانه آن از  زوج درمانگر متخصص کمک بگیرید .

هرگز اجازه ندهید کدورت ها کهنه شوند و تعارضات حل نشده باقی بمانند .

برای راهنمایی و مشاوره اینجا کلیک کنیدو یا از طریق شماره های تماس در سایت اقدام نمایید 

نوشته مدیریت تعارض زوجین اولین بار در دکتر مهدی شاهمرادی|متخصص روانشناسی- روانکاو - مشاور - درمانگر. پدیدار شد.

1 – شما یا شریک زندگیتان در رابطه از هم انتقادی بیش از گله و شکایت می کنید که به نوعی بی احترامی به یکدیگر است .

2 – تحقیربه امری عادی در زندگیتان تبدیل شده است .

3 – در تعاملات مشترک چشم غره رفتن، کنایه زدن، و ناسپاسی موج می‌زند

4 – شریک زندگی‌تان را بشکل دشمنِ خوشبختی خود می‌بیند و حالت دفاعی به خود می‌گیرید.

5 – یکی از شما یا هر‌دویتان حاضر نیستید دیدگاه طرف مقابل را بپذیرید یا از دیگری عذرخواهی کنید.

6 – از لحاظ عاطفی یا جسمی از هم دور هستید.

7 – شما یا شریک زندگیتان از هرگونه گفتگوی عمیق یا تعارضی دوری می‌کنید و تمامی بحث‌هایی که بینتان پیش می‌آید، متوقف می‌شوند.

8 – دیگر باهم وقت نمی‌گذرانید و با هم رابطه جنسی ندارید.

9 – احساس نزدیکی بین شما در حال از بین رفتن است و آرام آرام حس تنهایی در شما بروز می‌کند. این مسئله “راندن یکدیگر” نامیده می‌شود، و یکی از پیش‌بینی‌کننده‌های رایج جدایی است.

10 – خیالپردازی درباره فرار میکنید . شروع به رویاپردازی درباره موقعیتهای می‌کنید که بهتر از زندگی کنونی‌تان است.

11 – افکار منفی بر افکار مثبت غلبه می کنند.

12 – رابطه تان دچار “غلبه احساسات منفی” می شود، و این وقتی رخ می دهد که یکی از طرفین یا هر دوی آنها فقط جنبه منفی مشکلات با یکدیگر را می‌بینند.

13 – برای پاک کردن صورت مسئله‌ی مشکلات اساسی‌ در زندگی به عادات ناسالم و اعتیاد روی می آورید .

14 – دچار اختلالات روانی می شوید که گاهی این علائم ناشی ریشه در رابطه و نوع ارتباطتان دارد .

15 – به ارتباطات اجتماعی ، طرح واره ها و تله های ذهنی و سبکهای ارتباطی نامناسب پناه می برید .

16 – مشکلات رابطه، مسائل شغلی و تحصیلی تان را تحت الشعاع قرار می دهند .

17 – داشتن تجربه ضربه روانی (ترومای روانی) حل نشده از گذشته که آثار خود را در رابطه کنونی تان نشان می دهند .

18 – عدم تعهد و بی وفایی و عدم مسئولیت پذیری هر کدام از طرفین رابطه در یکی یا هردونفر مشهود است.

19 – هر کدام از طرفین رابطه کج خلقی و بد دهنی داشته باشند و یا توانایی مذاکره مطلوب را نداشته باشند.

20 – وقتی صمیمیت لازم از همه نظر در رابطه کم رنگ تر میشود .
و…
لازمه درمان و بهبود این آسیب‌های روانی ، کمک گرفتن از یک زوج درمانگر ماهر است.

برای گرفتن وقت مشاوره حضوری و آنلاین کلیک کنید

نوشته برخی از علایمی که خبر می دهند رابطه شما به یک مشاوره نیاز دارد اولین بار در دکتر مهدی شاهمرادی|متخصص روانشناسی- روانکاو - مشاور - درمانگر. پدیدار شد.

????ھﻤﻪ اﻧﺴﺎن ھﺎ ﻣﻌﯿﺎرھﺎی ﻧﺎﺧﻮدآﮔﺎھﯽ ﺑﺮای اﻧﺘﺨﺎب ھﻤﺴﺮ دارﻧﺪ ﻣﺜﻼ ﺑﻌﻀﯽ ﺑﻪ طﻮر ﻏﯿﺮارادی ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ھﻤﺴﺮی ھﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺷﺒﺎھﺖ زﯾﺎدی ﺑﻪ واﻟﺪ ﻣﺤﺒﻮﺑﺸﺎن داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. اﻟﺒﺘﻪ ﻋﮑﺲ اﯾﻦ اﺗﻔﺎق ﻧﯿﺰ رخ ﻣﯽ دھﺪ؛ ﯾﻌﻨﯽ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻓﺮدی از ھﺮ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ واﻟﺪش ﺷﺒﺎھﺖ دارد، ﮔﺮﯾﺰان ﺑﺎﺷﺪ.

????ﺑﻌﻀﯽ ﻧﯿﺰ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﮐﺴﯽ ھﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ وﯾﮋﮔﯽ ھﺎی او را در وﺟﻮد ﺧﻮد ﻧﻤﯽ ﺑﯿﻨﻨﺪ و درواﻗﻊ ﺑﺎ ﯾﺎﻓﺘﻦ اﯾﻦ آدم، ﻧﯿﻤﻪ ﮔﻤﺸﺪه ﯾﺎ ﺳﺮﮐﻮب ﺷﺪه ﺧﻮدﺷﺎن را ﻣﯽﯾﺎﺑﻨﺪ.ﻣﺜﻼ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ اﺻﻼ ﻗﺪرت ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ و رھﺒﺮی ﻧﺪارد، ھﻤﺴﺮی را اﻧﺘﺨﺎب ﻣﯽ کند که مدیر مدبری است.

????در ﻣﻮرد ازدواج ﯾﮏ ﻓﺮد ﺑﺮوﻧﮕﺮا و دروﻧﮕﺮا ﻧﯿﺰ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﭼﻨﯿﻦ ﺧﻮاﺳﺖ ﻧﺎﺧﻮدآﮔﺎھﯽ ﺑﺎﻋﺚ ازدواج ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﺮای روﺷﻦ ﺗﺮ ﺷﺪن ﻣﻮﺿﻮع ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻌﺮﯾﻔﯽ از ﺑﺮوﻧﮕﺮاﯾﯽ و دروﻧﮕﺮاﯾﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ:

ﺑﺮوﻧﮕﺮاھﺎ
ﺑﺮوﻧﮕﺮاھﺎ اﻧﺮژی ﺧﻮد را از ﺑﺮﺧﻮردھﺎ و رواﺑﻂ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ و ﺣﻀﻮر در ﺟﻤﻊ ﺑﻪ دﺳﺖ ﻣﯽ آورﻧﺪ و ﻋﻼﻗﻪ زﯾﺎدی ﺑﻪ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ھﺎی دﺳﺘﻪ ﺟﻤﻌﯽ دارﻧﺪ. ﻣﺠﻠﺲ ﮔﺮداﻧﯽ ، ﺷﻮخ طﺒﻌﯽ و ﺑﺬﻟﻪ ﮔﻮﯾﯽ از ﺧﺼﻮﺻﯿﺎت ﺑﺎرز اﯾﻦ اﻓﺮاد اﺳﺖ.

دروﻧﮕﺮاھﺎ
ﮔﺎھﯽ ﺗﺼﻮر ﻣﯽ ﺷﻮد دروﻧﮕﺮاھﺎ ﻋﻼﻗﻪ ای ﺑﻪ ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ دﯾﮕﺮان ﻧﺪارﻧﺪ، اﻣﺎ ﭼﻨﯿﻦ ﻧﯿﺴﺖ زﯾﺮا ﺑﺮای رﻓﻊ ﺧﺴﺘﮕﯽ، ﺑﻪ دﺳﺖ آوردن دوﺑﺎره اﻧﺮژی ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ و رواﻧﯽ و ﺷﺎداﺑﯽ ﺷﺎن ﻧﯿﺎز دارﻧﺪ زﻣﺎﻧﯽ را ﺑﻪ ﺧﻮد اﺧﺘﺼﺎص دھﻨﺪ ﯾﺎ ﺑﻪ اﺻﻄﻼح ﺑﺎ ﺧﻮد ﺧﻠﻮت ﮐﻨﻨﺪ.

????اﻧﺴﺎن ھﺎی دروﻧﮕﺮا از دﯾﺪ دﯾﮕﺮ اﻓﺮاد ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺧﺠﺎﻟﺘﯽ و ﺣﺘﯽ ﮔﺎھﯽ ﻣﻐﺮور ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ آﯾﻨﺪ، اﻣﺎ ﻟﺰوﻣﺎ ﺧﺠﺎﻟﺘﯽ و ﻣﻐﺮور ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ ﮔﺮﭼﻪ ﺷﺎﯾﺪ درک اﯾﻦ رﻓﺘﺎرھﺎ ﺑﺮای دﯾﮕﺮان ﮐﻤﯽ دﺷﻮار ﺑﺎﺷﺪ.

Q

نوشته درونگرایی و برون گرایی در زوجین اولین بار در دکتر مهدی شاهمرادی|متخصص روانشناسی- روانکاو - مشاور - درمانگر. پدیدار شد.

‏JOin????  
‏https://telegram.me/psysh

   دکترمهدی شاهمرادی
      روانشناس بالینی
    روانکاو و روانسنج

‏www.psysh.ir

@DrMahdiShahmoradi

نوشته چگونگی حل اختلاف در زندگی زناشویی اولین بار در دکتر مهدی شاهمرادی|متخصص روانشناسی- روانکاو - مشاور - درمانگر. پدیدار شد.

????بر سر رفت و آمد با خانواده‌های خود جنگ می‌کنند.

????تمایل دارند یکدیگر را تغییر دهند.
انتظار دارند زندگی مانند داستان‌های عاشقانه کتاب‌ها باشد

????زندگی خود را با دیگران مقایسه می‌کنند

????عجله دارند رابطه‌شان بسرعت بهبود یابد و شبیه هم رفتار کنند.
@psysh
در مشاجرات، تحت تاثیر احساسات قرار می‌گیرند و هیجانی برخورد می‌کنند

????در مورد مسائل ساده و پیش پا افتاده بحث می‌کنند.
????به رابطه همسر خود با خانواده شان حسادت می‌کنند

????دلتنگ زندگی در خانواده خود می‌شوند.
@psysh
????مانند دوران تجرد رفتار می‌کنند و هنوز زندگی مشترک را نپذیرفته‌اند.

????پس از مشاجره از عذرخواهی استفاده نمی‌کنند

????زمان کمی را کنار یکدیگر سپری می‌کنند.

????فرصت خطا برای یکدیگر قائل نمی‌شوند.

‏JOin????  
‏https://telegram.me/psysh

   دکترمهدی شاهمرادی
      روانشناس بالینی
    روانکاو و روانسنج

‏www.psysh.ir

@DrMahdiShahmoradi

نوشته مهمترین عوامل بروز اختلافات زناشویی در اوایل ازدواج اولین بار در دکتر مهدی شاهمرادی|متخصص روانشناسی- روانکاو - مشاور - درمانگر. پدیدار شد.

_ بنای دوستی با هم را محکم بگذارید
زن و شوهر باید با هم دوست باشند. همسر شما باید فردی باشد که می‌خواهید با او زندگی کنید. اگرچه نمی‌توان جنبه‌های غریزی را نادیده گرفت اما تنها کشش غریزی برای حفظ یک رابطه کافی نیست. چون زندگی روزهای دشواری نیز دارد که در این لحظات به فردی نیاز دارید که در کنارتان باشد و با او وقت خود را بگذرانید.

_ رابطه زناشویی یک اتوبان دوطرفه است
درباره خواسته‌ها و نیازهایتان صادق باشید و در طرف مقابل نیز به خواسته‌ها و نیازهای همسرتان نیز توجه کنید.

‏https://telegram.me/psysh

   مهدی شاهمرادی
  روانشناس بالینی
روانکاو و روانسنج 

‏www.psysh.ir

@PsychologistShahmoradi

نوشته رازهای زندگی مشترک اولین بار در دکتر مهدی شاهمرادی|متخصص روانشناسی- روانکاو - مشاور - درمانگر. پدیدار شد.

حمایت: ابراز علاقه و توجه خالص و واقعی به همسرتان.

تشویق: دلگرمی و امیدبخشی به همسرتان برای گام های موثری که برداشته است.

گوش فرا دادن: گوش دادن فعال بدون تفسیر یا نتیجه گیری شتابزده به آنچه همسرتان به شما می گوید.

پذیرش: پذیرفتن همسرتان با همه ی نواقص و نقاط قوتش همان گونه که هست.

اعتماد: باور و اطمینان داشتن نسبت به صداقت و شفافیت طرف مقابل و نشان دادن این احساس به او.

احترام: میزان منزلت و شانی که همسرتان در چشم شما دارد، برای خصایص و ویژگی های بیرونی و درونی او ارزش قایل شدن.

بحث، گفتگو و کنار آمدن با اختلافات: مذاکره و گفتگو بر سر موضوع اختلاف بدون تهدید و تنبیه برای رسیدن به یک توافق دوجانبه.

JOin
https://telegram.me/psysh

www.psysh.ir
‎ مهدي شاهمرادي
‎ روانشناس باليني
‎ روانکاو و روانسنج
@PsychologistShahmoradi

نوشته رفتارهای پیوند‌دهنده رابطه اولین بار در دکتر مهدی شاهمرادی|متخصص روانشناسی- روانکاو - مشاور - درمانگر. پدیدار شد.

کسی که می‌خواهد وارد رابطه آشنایی و بعد نامزدی و عقد شود، باید به بلوغ ازدواج رسیده‌باشد اما متاسفانه برخی از کسانی که ازدواج می‌کنند، به این بلوغ نرسیده‌اند اما بلوغ ازدواج چیست؟ یعنی با آگاهی، دانش و مهارت‌های ارتباطی مبتنی بر واقعیت نه رویا، رابطه لذت‌بخش مادی و معنوی خلق کنیم. در غیر این صورت دچار تنش خواهیم ‌شد.

مهدي شاهمرادي ،روانشناس باليني‎ در يادداشتي( http://psysh.ir) تحت عنوان توصيه هاي قبل از ازدواج به بيان نكاتي در اين خصوص پرداخت.
متن كامل اين يادداشت در ذيل مي آيد:
* از ارزش‌ها و باورهایتان چشم‌پوشی نکنید. یعنی فورا نخواهید خودتان را همرنگ طرف مقابل کنید. مثلا اگر می‌بینید مهمانی‌های آنچنانی می‌رود و روابطی دارد که نمی‌پسندید، به اجبار آنها را نپذیرید.
* از علایقتان دست برندارید؛ اگر وقتی با کسی آشنا می‌شوید، خود را غرق پرداختن به علاقه‌مندی‌های او کنید، بی‌شک آسیب خواهید دید. حتی برخی افراد در این دوره به خاطر طرف مقابل رابطه خود را با دوستان و خانواده‌شان کمرنگ می‌کنند و تمام‌وقت خود را در اختیار او قرار می‌دهند که این کار هم اشتباه است.
*در کسانی که در زمان نامزدی و بدون شناخت، روابط زناشویی برقرار می‌کنند، احتمال نارضایتی زناشویی، بد بینی، عدم تعهد و نابسامانی ارتباطی بعد از ازدواج بسیار بالاتر است. نتایج تحقیقات نشان داده اگر در دوران آشنایی طرفین کنجکاوی‌های جنسی‌شان را بی‌محابا به هم ابراز کنند، احتمال دارد دچار آسیب‌ شوند. متاسفانه گاهی از روی بی‌تجربگی و ناپختگی، روابط پرخطر در دوران آشنایی شروع می‌شود که باعث می شود بیشتر این آشنایی‌ها خیلی زود هنگام به شکست منجر شوند؛ مخصوصا که متاسفانه مهارت مدیریت درست و چند جانبه اینگونه روابط در بیشتر جوانان خیلی قوی نیست و گاهی با الگوبرداری از دیگران یا توجیه رفتار خود یا روشنفکری مدرن مخصوصا خانم‌ها در معرض خطر بیشتر آسیب‌های اجتماعی اینگونه روابط قرار می‌گیرند.
*نکته مهم دیگر این است که خیلی‌ها در دوران آشنایی تفاوت‌های زیادی بین خود و طرف مقابل مشاهده می‌کنند ولی با این تصور که می‌توانند او را با عشق و علاقه و توجه تغییر دهند، به روابط خود ادامه می‌دهند. خیلی از خانم‌ها مرتکب این اشتباه شایع می‌شوند اما شخصیت شکل‌گرفته آدم‌ها، خیلی قابل‌تغییر نیست و فقط قابل‌ تعدیل است. پس وقتی به قصد ازدواج رابطه آشنایی را با کسی شروع می‌کنید، واقع‌بین باشید و آشنایی خود را با کسی ادامه دهید که به اصول شما نزدیک باشد.
* در این دوران هرگز خود را بیش از حد درگیر رابطه عاطفی نکنید. وقتی احساس بر منطق غلبه می‌کند، احتمال بروز مشکلات زیاد خواهد شد. یعنی ابتدا باید عقل بر احساس حاکم باشد و بعد همسویی عقل و احساس.
*هرگز تمام اطلاعات در مورد حال و گذشته‌تان را برای طرف مقابل بیان نکنید. برخی فکر می‌کنند اگر همه‌چیز را با جزئیات برای فردی که با او آشنا شده‌اند تعریف نکنند، صادق نیستند در حالی که صداقت 2 نوع سازنده و مخرب دارد.
 کسی که به قصد ازدواج وارد رابطه با شما شده، باید به این حد از بلوغ رسیده باشد که بداند قرار است با آنچه در حال حاضر هستید، زندگی کند، نه آنچه قبلا بوده‌اید. پس اطلاعاتی که قصد دارید به طرف مقابل بدهید باید به‌تدریج و پلکانی باشد و به همه‌چیز اشاره نکنید. حواستان باشد دادن این اطلاعات غیرضروری می‌تواند در رابطه فعلی و در آینده‌تان تاثیر مخربی داشته باشد.گاهی می‌بینم دخترخانم‌هایی که قبلا رابطه عاطفی معقول و کم‌خطری در چارچوب اخلاق، شرع ، قانون و عرف با آقایی داشته‌اند ولی به‌محض اینکه در مورد آن به طرف مقابل گفته‌اند، رابطه‌شان دچار مشکل‌شده و به هم خورده یا ازدواج انجام گرفته ولی همسر به شدت به خانم بدبین شده است و آسیب بدبینی و بدگمانی بسیار شدیدتر از این صداقت مخرب است.
*کسی که می‌خواهد وارد رابطه آشنایی و بعد نامزدی و عقد شود، باید به بلوغ ازدواج رسیده‌باشد اما متاسفانه برخی از کسانی که ازدواج می‌کنند، به این بلوغ نرسیده‌اند اما بلوغ ازدواج چیست؟ یعنی با آگاهی، دانش و مهارت‌های ارتباطی مبتنی بر واقعیت نه رویا، رابطه لذت‌بخش مادی و معنوی خلق کنیم. در غیر این صورت دچار تنش خواهیم ‌شد.
* بدون شناخت، منطق، خودشناسی و دیگرشناسی نباید وارد هیچ رابطه‌ای شد چون برخی در دوران آشنایی چهره  واقعی خود را نشان نمی‌دهند و نقاب بر چهره دارند تا طرف مقابل را جذب ‌کنند. علاوه بر این، گاهی رفتار ناسنجیده یا پرخطر‌ تاثیرگذاری هم نشان می‌دهند ولی طرف مقابل به دلیل ویژگی‌های خوب دیگر، متاسفانه آن را نادیده می گیرد.

http://www.asrkhabar.com/fa/news/143211/%D8%AA%D9%88%D8%B5%DB%8C%D9%87-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%85%D9%87%D9%85-%D8%B1%D9%88%D8%A7%D9%86%D8%B4%D9%86%D8%A7%D8%B3%D9%8A-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%D9%8A-%D9%82%D8%A8%D9%84-%D8%A7%D8%B2-%D8%A7%D8%B2%D8%AF%D9%88%D8%A7%D8%AC%E2%80%8C

نوشته توصیه های مهم روانشناسي براي قبل از ازدواج‌ اولین بار در دکتر مهدی شاهمرادی|متخصص روانشناسی- روانکاو - مشاور - درمانگر. پدیدار شد.

يكي از اصولي كه باعث آرامش دروني و كاهش اضطراب و در نهايت سلامت روان آدمي خواهد شد بي شك واژه پذيرش مي باشد .
هنگامي كه انسان هاي اطرافمان را با تمام نقائصشان بپذيريم ، هنگامي كه جامعه و فرهنگي كه در آن زندگي ميكنيم بپذيريم ،هنگامي كه بياموزيم نبايد انتظاري از ديگران داشته باشيم و سطوح توقعات خودمان را تعديل كنيم هنگامي كه بپذيريم شرايط با تمام سختی هايش رقم خواهد خورد هنگامي كه بپذيريم  مشکلات و رنج ها وجود دارند هنگامي كه بياموزيم همه رنج هاي زندگيمان را بپذيزيمهنگامي كه بپذيريم و بياموزيم كه  مهم اين است كه با وجود اين مشكلات بايد به مسير ادامه دهيم هنگامي كه بپذيريم بايد بياموزيم و نيازبه آموزش داريم   هنگامي كه  بپذيزيم گاهي ممكن است همه از جمله خودمان مرتكب اشتباه شويم هنگامي كه بپذيزيم هيچكس كامل نيست
آنگاه است كه با پذيرفتن و اعتقاد به اين اصل كه هيچ کس مسئول زندگيمان نيست و تنها خودمان و نحوه نگرش و افكارمان است كه ديدگاهمان را به زندگي تعيين ميكند و خودمان مسئول زندگيمان هستيم ، ميتوانيم به تمام دعواها ، اختلاف ها و جدل ها پايان دهيم و با ذهني باز به سوي آرامش و سلامت روان گام برداريم .

نوشته پذيرش و آرامش و سلامت روان اولین بار در دکتر مهدی شاهمرادی|متخصص روانشناسی- روانکاو - مشاور - درمانگر. پدیدار شد.