???? درون گراها افرادی هستند که وقتی در مقابل جهان بیرون قرار می گيرند،  منفعل مي شوند. آنها معمولا آدم هاي توداری هستند که خودشان را بروز نمی دهند، از احساسات و هیجان هایشان فقط برای دوستان معدود و خیلی صمیمی حرف می زنند. برای همین اگر یک فرد درونگرا را ببینند، با اینکه حس می كنيد، دارید آدم مودبی را تماشا مي كنيد. اما در صورتی که او را نشناسید،فکر می كنيد با آدم بی اعتنایی مواجه شده اید. این افراد تمایل به تنهایی، اشتغال به امور ذهنی و کتاب خواندن دارند، آنها افرادی مستقل هم هستند.

???? برونگراها در دنیای بیرون سیر می کنند. آنها دوست دارند که سرخوش، اجتماعی، رقابت جو، سریع و واقع گرا باشند. برای آنها هرچیزی که شفاف تر و مشخص تر باشد، بهتر است. ابهام را تحمل نمی کنند. این افراد از طبیعت گردی، مهمانی رفتن و با بودن با دوستان خسته نمی شوند.

حالا دانستن این ویژگی ها به چه دردی می خورد؟ دقیقا زمانی که به دنبال فرد مورد نظر زندگی خود می گردید، دانستن این خصوصیت اخلاقی او در انتخاب و زندگی آینده به کمک شما می آید.

این خصوصیت در زنان و مردان متفاوت است، یک زن برونگرا دوست دارد کنار همسرش بنشیند و با او صحبت کند، به میهمانی و خرید بازار برود درحالی که مردی با این خصوصیت تمایل دارد به دنبال طبیعت گردی و اکتشاف باشد. و مسافرت هایی بدون همسر و با دوستانش برود. پس نمیتوان گفت، یک زن برونگرا در کنار یک مرد برونگرا خوشبخت است بلکه باید به آنها بیاموزید که تفاوت ها را بشناسند و به عنوان مشکل به آنها نگاه نکنند تا بتوانند به راحتی با آن کنار بیایند و مدیریت کنند .

???? برای ازدواج تنها عاشق شدن و دوست داشتن کافی نیست

‏https://telegram.me/psysh

       مهدی شاهمرادی

      روانشناس بالینی

    روانکاو و روانسنج 

‏www.psysh.ir

@PsychologistShahmoradi

نوشته همسر درون گرا یا برون گرا؟ اولین بار در دکتر مهدی شاهمرادی|متخصص روانشناسی- روانکاو - مشاور - درمانگر. پدیدار شد.

۲. قبل از نقد طرف مقابل، نیتتتان را با خودتان مرور کنید! آیا واقعا قصد کمک به او و اصلاحش را دارید یا صرفا می خواهید دلتان خنک شود یا او را ضایع کنید؟با خودتان رو راست باشید. چون نیت شما در صحبتتان حتما اثر گذار خواهد بود.

۳. قبل از نقد نقاط منفی او، حتما به نقاط مثبتش فکر کنید و آن ها را به زبان آورده و به خاطر آن نقاط مثبت، تقدیرش کنید. نقاط مثبتی که ذکر می کنید و تقدیرتان واقعی باشد، چاخان نباشد.

۴. مراقب باشید رفتارش را نقد کنید و نه شخصیتش را. مثلا نگویید شلخته ای بلکه رفتارش را مثلا این که هنگام خانه امدن لباس هایش را روی تخت می اندازد یا جوراب و کیفش را کنار اتاق می انداز نقد کنید.

۵. حتی الامکان نقدتان را کوتاه و خلاصه و در حد ضرورت بگویید. یعنی نقدتان را شاخ و برگ های اضافی ندهید و آن را طولانی نکنید.

۶. جملاتتان را با ضمیر من آغاز کنید و نه ضمیر تو. مثلا به جای این که بگویید تو به ظاهرت نمی رسی و به آراستگیت اهمیت نمی دهی.بگویید: من دوست دارم بیشتر به خودت برسی.

۷.رفتار منفی طرف مقابل را تعمیم افراطی ندهید. مثلا نگویید :تو هیچ وقت حوصله ی حرف زدن نداری. آیا واقعا هیچ زمانی نبوده که او با شما با حوصله حرف زده باشد؟

۸. مبهم صحبت نکنید و حرفتان را واضح و حتی با مثال بیان کنید. مثلا نگویید :من از رفتارایی که با من داری راضی نیستم.

‏https://telegram.me/psysh
   دکترمهدی شاهمرادی

      روانشناس بالینی

    روانکاو و روانسنج
‏www.psysh.ir
@dr_mahdishahmoradi

نوشته چگونه همسرم را نقد کنم که موجب آزارش نشود؟ اولین بار در دکتر مهدی شاهمرادی|متخصص روانشناسی- روانکاو - مشاور - درمانگر. پدیدار شد.

سناریوی 1:

“او هرگز مرا درک نمی کند. در گذشته نیز هیچ کس مرا درک نمی کرد”.

“هیچ کس هرگز به من توجه نکرد.”

“او روزها با من صحبت نمی کند. حتی زمانی که او با من خوب رفتار نمی کند، من به مراقبت از او ادامه می دهم. ”

“من می توانم برای او هر کاری انجام دهم، اما وقتی توجهم را جلب نمی کند، مالکیت می کنم”.

“او هرگز تلاش من را تصدیق نمی کند. این همیشه برای من اتفاق افتاده است. ”

“روزی آنها مرا خواهند فهمید و قدردانی خواهند کرد”.

سناریو 2:

“من می توانم به تنهایی مدیریت کنم. ”

“من آدم رمانتیکی نیستم.”

من به هیچ حمایتی نیاز ندارم. بنابراین، من درخواست حمایت نمی کنم. ”

“من بحث و جدل را دوست ندارم. من سکوت می کنم. ”

“من با کارم ازدواج کرده ام.”

“من آزادی خود را در رابطه از دست می دهم. ترجیح می دهم تنها باشم. ”

درهم تنیدگی:

 “من وجود دارم چون تو هستی”

سناریوی 1 درهم تنیدگی را نشان می دهد. یک فرد که فاقد هویت عاطفی است.

آنها معمولا جملات خود را با “ما” شروع می کنند. آنها بیش از حد روی احساسات/مسائل شریک زندگی متمرکز هستند.

حضور در این جایگاه چالش برانگیز است زیرا باعث می شود فرد احساس نیاز و ناامیدی کند زیرا احساسات/اقدامات دیگران تحت کنترل آنها نیست و به مرور زمان می تواند آنها را از نظر عاطفی شکننده کند.

آنها از حرکت به سمت خودمختاری می ترسند زیرا شک و تردیدهای عمیقی نسبت به خود دارند و به دنبال تأیید اعتبار برای تقویت ارزش خود هستند.

این منجر به سرزنش خود یا دیگران، حضور فداکارانه، و بیش از حد کارکردن به عنوان یک شریک می شود که فقط درگیری را تقویت می کند.

وابستگی عاطفی آسیب پذیری را افزایش می دهد و هر چه بیشتر متقابل نباشد می تواند منجر به اضطراب و افسردگی شود.

جدایی:

“وقتی آزادم احساس امنیت می کنم”

سناریوی 2 نشان دهنده فرد جدا شده در انتهای مخالف طیف است.

آنها متمرکز، دستاورد محور و در مرزهای عاطفی سفت و سخت هستند.

بیشتر به عنوان فردی معتاد به کار، دلسوز و دوستانه شناخته می شوند.

با این حال، شریک زندگی آنها را “از نظر عاطفی در دسترس” خطاب می کند.

به نظر می رسد که احساسات بر آنها تأثیر نمی گذارد.

تقریباً به نظر می رسد که آنها به طور موقت با همه از جمله غریبه ها درگیر هستند، اما از نظر عاطفی با شریک زندگی خود غایب هستند.

معمولاً احساس تنهایی می‌کنند، انگار هیچ‌کس واقعاً آنها را نمی‌شناسد، که در کنار همه هستند، اما هیچ‌کس کنارشان نیست.

آنها شنوندگان خوبی هستند اما به ندرت خود را به اشتراک می گذارند و فاصله عاطفی را با شریک زندگی خود حفظ می کنند تا از طرد شدن و درد جلوگیری کنند.

تعادل ناکارآمد

در یک رابطه درگیر- جدا، شریک درگیر پیوسته به دنبال یک ارتباط عاطفی است و شریک جدا شده دائماً در حال فاصله گرفتن است.

هر چه شریک درگیر بیشتر تلاش کند، طرف مقابل بیشتر از آن اجتناب می کند.

اگر فضای فردی و روابط را دو جنبه اساسی یک فرد بدانیم، تعادل سالم 50-50 بین این دو وجود ندارد.

شریک اول بیشتر در فضای رابطه است، در حالی که شریک دوم در حوزه فردی راضی است.

هر دوی آنها دریافت و حمایت عاطفی را چالش برانگیز می دانند در حالی که به اندازه کافی فردیت را حفظ می کنند.

در عوض، زوج‌ها بر عیوب یکدیگر و تغییر شریک زندگی تمرکز می‌کنند. آنها معتقدند رویکردشان عادی است و بنابراین در مقابل تغییر خود مقاومت می کنند.

با گذشت زمان آنها از صحبت کردن اجتناب می کنند و در یک تعادل ناکارآمد قرار می گیرند.

شریک درگیر از نظر عاطفی برای دیگری بیش از حد عمل می کند، اما به صورت فردی کم کار می کند، در حالی که شریک جدا شده به عکس آن رضایت می دهد.

زوج‌ها معمولاً از این الگو بی‌اطلاع هستند و صادقانه معتقدند که بهترین تلاش خود را برای رابطه می‌کنند.

با این حال، با وجود حسن نیت خود، با حفظ هماهنگی سطحی، پریشانی عاطفی را تجربه می کنند.

وضعیت موجود تعادل ناسالم برای همیشه دوام نمی آورد. مواقعی وجود خواهد داشت که تعادل به خطر می افتد.

اینها می توانند رویدادهای تغییر دهنده زندگی مانند والدین، بیکاری، از دست دادن والدین، شرایط سلامت جسمی یا روانی مانند بیماری یا افسردگی و غیره باشند که تنش های پنهان را آشکار می کند.

معمولاً وقتی یکی از آنها احساس آسیب پذیری می کند، زخم ها باز می شوند.

تمایز: من به شما، من و ما احترام می گذارم

اگر یک انتهای طیف درهم تنیده و انتهای دیگر جداشدگی باشد، تمایز در میانه راه است.

تمایز یک فرآیند تکاملی است که توسط دو نیروی متضاد ایجاد می شود ، نیاز به تعلق و جدایی.

تمایز به این اشاره دارد که چگونه یک فرد می تواند خود را در حین تماس با احساسات ترسیم کند.

یک فرد متمایز افکار و احساسات را به طور یکسان می پذیرد و تشخیص می دهد، واکنش پذیری را مدیریت می کند و با آگاهی از تأثیر آنها بر دیگران، انتخاب های معناداری انجام می دهد. آنها از خود مراقبت می کنند و مراقبت را به دیگران نیز گسترش می دهند.

بازگرداندن تعادل عملکردی

بسته به سطح الگوها، طول مدت رابطه، و شدت شرایط ناراحت کننده ای که تعادل ناکارآمد را به هم می زند، بازگرداندن تعادل به زمان و کمک نیاز دارد.

چند نکته برای حرکت به سمت ثبات عملکردی آورده شده است.

تنظیم احساسات

یادگیری در مورد احساسات زمانی بهتر اتفاق می‌افتد که در میانه تجربه آن‌ها باشد.

هنگامی که شما یا شریک زندگیتان در حال گذراندن یک وضعیت عاطفی هستید،

(1) بدون تمرکز زودهنگام روی راه حل ها، به احساسات خود یا شریک زندگی خود گوش دهید، درک کنید و با آنها همدلی کنید.

(2) اعتبار و عادی سازی احساسات با تجربیات گذشته؛

(3) پذیرفتن احساسات را نشان دهید و بدانید که اشکالی ندارد که چنین احساسی داشته باشید.

(4) به خود یا شریک خود اطمینان دهید که او را  قبول دارید و حمایت خود را به او نشان دهید .

مرزهای عاطفی را تعیین کنید

از مرزهای احساسی خود آگاه شوید.

شما مسئولیت ایجاد احساس خوب در شریک زندگی خود را ندارید.

با هم نفس بکشید و تحت تأثیر وضعیت عاطفی شریک زندگی خود قرار نگیرید.

شریک زندگی شما می تواند احساسات خود را به تنهایی حل کند.

تنها چیزی که آنها نیاز دارند گوش دادن و درک شماست.

اعتماد کنید که آنها می توانند از طریق این حالت کار کنند و به فضای عاطفی اجازه دهند تا مشکلات آنها را حل کند.

هویت خود را بسازید

به خودتان زمان بدهید تا باورها، ارزش‌ها، احساسات خود را بفهمید و از اینکه چه کسی هستید آگاه شوید.

خود را با تعیین مرزها، پذیرش و احترام به خود، تمرین خودتنظیمی و در ارتباط ماندن تعریف کنید.

بیان کنید، به اشتراک بگذارید و با شریک زندگی خود حضور داشته باشید.

اهداف خود را با هدفی منطبق با ارزش های خود هماهنگ کنید و برای رسیدن به آن تلاش کنید.

تعادل عملکردی شامل ایجاد فضای فردی سالم، تعلق در فضای رابطه و باز نگه داشتن ارتباطات توسط شرکا است.

برای پیشگیری از صدمات روحی و سلامت روان و ارزیابی وضعیت رابطه حتما با متخصص مشورت کنید.

برای گرفتن نوبت مشاوره حضوری یا آنلاین از دکتر مهدی شاهمرادی متخصص روانشناسی و زوج درمانگر اینجا کلیک کنید

ویا از طریق شماره تماس های سایت و یا شماره واتساپ 09378739494 اقدام نمایید

نوشته آیا شما خودتان را در رابطه تخریب می کنید؟ اولین بار در دکتر مهدی شاهمرادی|متخصص روانشناسی- روانکاو - مشاور - درمانگر. پدیدار شد.

در این زمینه می توانید با یادگیری تکنیک هایی برای مدیریت استرس به روشی سالم به خود و فرزندتان کمک کنید.

مشاهده والدین مضطرب ، می تواند چیزی بیش از ناراحتی لحظه ای برای کودکان باشد.

بچه‌ها برای کسب اطلاعات در مورد چگونگی تفسیر موقعیت‌های مبهم به والدین خود نگاه می‌کنند. اگر والدین دائماً مضطرب و ترسناک به نظر برسند، کودک تشخیص می‌دهد که سناریوهای مختلف ناامن هستند و جهان را نا امن تفسیر می کنند .

احساس گناه

حتی فکر کردن در باره ی اینکه، ممکن است استرس خود را به فرزندتان منتقل کنید، دردناک است.

اما اگر با اضطراب دست و پنجه نرم می‌کنید و متوجه می‌شوید که فرزندتان رفتارهای مضطرب نشان می‌دهد:

اولین نکته مهم این است که گرفتار احساس گناه نشوید.

نیازی به تنبیه خود نیست . احساس بسیار بدی است که اضطراب داشته باشید، و خاموش کردن آن آسان نیست .

اما انتقال اضطراب از والدین به فرزند اجتناب ناپذیر نیست.

در این زمینه از متخصص کمک بگیرید تا علاوه بر رفع این احساس در شما مانع از انتقال آن به فرزندتان شوید و با آرامش وارد گام بعدی شوید.

دومین کاری که باید انجام دهید اجرای استراتژی هایی است که به شما کمک می کند تا اطمینان حاصل کنید که اضطراب خود را به فرزندانتان منتقل نمی کنید.

این بدان معناست که استرس خود را تا حد امکان به طور مؤثر مدیریت کنید و به فرزندان خود کمک کنید تا استرس خود را مدیریت کنند.

اگر کودکی مستعد اضطراب است، دانستن زودتر آن و یادگیری راهبردهای مدیریت زودتر مفید است.

در هر مرحله آموزش و کمک گرفتن از متخصص مسیر را برای شما هموار می کند.

تکنیک های مدیریت اضطراب

1 – استرس را با تمرکز حواس مدیریت کنید

زمانی که برای کنار آمدن با اضطراب خود تلاش می کنید، برقراری حس آرامش به فرزندتان بسیار دشوار است.

هنگامی که احساس اضطراب می کنیم، نسبت به هر آنچه در آینده قرار است رخ بدهد نگران می شویم و نسبت به گذشته نیز دچار حسرت می شویم ، جمله هایی نظیر : ای کاش ،چه می شد اگر…

برای جلوگیری از گرفتار شدن در نگرانی های آینده، سعی کنید تمرکز حواس را تمرین کنید، که تکنیکی برای تمرکز بر زمان حال است.

برای مدیریت اضطراب دو تکنیک متداول تمرکز حواس وجود دارد که باید امتحان کنید:

• عضلات را منقبض کنید

با شروع از انگشتان پا، یک عضله را انتخاب کنید و آن را محکم بفشارید. تا پنج بشمار رها کنید و متوجه تغییرات بدن خود شوید. تمرین را تا عضلات بالایی بدن تکرار کنید .

• تنفس شکمی

یک دست را روی شکم و یک دست را روی سینه قرار دهید. به آرامی از معده خود نفس بکشید (مانند یک بادکنک منبسط کنید) و به آرامی نفس خود را بیرون دهید (باد کنید).

هر روز زمانی را به تمرین تمرکز حواس اختصاص دهید. تمرین مداوم به شما کمک می کند تا در لحظه‌ای که احساس اضطراب می‌کنید و واقعاً به آن‌ها نیاز دارید، به طور مؤثرتری از تکنیک‌ها استفاده کنید، و همچنین می‌تواند به طور کلی احساس آرامش بیشتری در شما ایجاد می کند.

2 – محرک های خود را بشناسید

به آنچه باعث اضطراب شما می شود توجه کنید.

در حالی که گاهی اوقات احساس اضطراب اجتناب ناپذیر است، با تمرکز بر موضوع آن را بدترمی کنیم.

بنابر این  اگر از آنچه در اخبار اتفاق می‌افتد استرس دارید، گذراندن وقت برای خواندن آن – یا حتی استفاده از رسانه‌های اجتماعی – ممکن است حال شما را بدتر کند.

تعیین حد و مرز در مورد زمان و نحوه درگیر شدن با چیزهایی که می تواند باعث اضطراب شما شود ایده خوبی است.

مشورت با یک متخصص سلامت روان

اگر اضطراب شما شدید است و تمرین ذهن آگاهی و تعیین حد و مرز به تنهایی کمکی نمی کند، مشورت با یک متخصص سلامت روان منطقی است.

یک روانشناس می تواند به شما کمک کند تا روی  روش های مدیریت استرس که با نیازهای خاص شما مطابقت دارد کار کنید.

همانطور که یاد می گیرید استرس را تحمل کنید، به نوبه خود به فرزند خود – که از رفتار شما الگو می گیرد – یاد می دهید که چگونه با موقعیت های عدم اطمینان یا شک کنار بیاید.

آموزش مدیریت استرس به والدین

بخش بزرگی از درمان کودکان مبتلا به اضطراب، در واقع آموزش مدیریت استرس به والدین است .

این یک فرآیند همزمان است – هم اضطراب والدین را هدایت می‌کند و هم اینکه چگونه از رشد تحمل استرس کودک حمایت می‌کند .

مدل تحمل استرس

وقتی راهبردهایی را برای مدیریت استرس یاد می گیرید ، می توانید در مواقعی که کودک احساس اضطراب می کند، آنها را به او منتقل کنید. به عنوان مثال، اگر در مواقع استرس بر روی تفکر منطقی کار می کنید، می توانید همان مهارت ها را با کودک خود تمرین کنید. به او بگویید: “می فهمم که می ترسی، اما چه شانسی وجود دارد که اتفاق ترسناکی رخ دهد؟”

سعی کنید در مقابل فرزندتان رفتاری آرام و خنثی داشته باشید، حتی زمانی که برای مدیریت اضطراب خود کار می کنید. از حالات چهره خود، کلماتی که انتخاب می کنید و شدت احساساتی که ابراز می کنید آگاه باشید، زیرا بچه ها شما را می خوانند. آنها اسفنج های کوچکی هستند و همه چیز را برمی دارند.

اضطراب خود را توضیح دهید

در حالی که نمی خواهید فرزندتان شاهد هر لحظه اضطرابی باشد که تجربه می کنید، لازم نیست دائماً احساسات خود را سرکوب کنید. برای بچه‌ها خوب – و حتی سالم – است که ببینند والدینشان هر از چند گاهی با استرس کنار می‌آیند، اما شما می‌خواهید توضیح دهید که چرا به روشی که انجام دادید، واکنش نشان دادید.

به عنوان مثال، به این دلیل که نگران این هستید که فرزندتان را به موقع به مدرسه برسانید، عصبانی شده اید. بعداً، وقتی اوضاع آرام شد، به او بگویید: «یادت می‌آید که صبح واقعاً ناامید شدم؟ من به خاطر دیر آمدن شما به مدرسه احساس اضطراب می کردم و روشی که من اضطرابم را کنترل می کردم با فریاد زدن بود. اما راه های دیگری نیز وجود دارد که می توانید آن را مدیریت کنید. شاید بتوانیم هر روز صبح راه بهتری برای خروج از خانه پیدا کنیم.»

صحبت در مورد اضطراب به این شکل به کودکان اجازه می دهد استرس را احساس کنند و این پیام را می دهد که استرس قابل کنترل است. «اگر احساس می کنیم که باید دائماً از فرزندانمان محافظت کنیم تا ما را غمگین، عصبانی یا مضطرب ببینند، به طور نامحسوس به فرزندانمان این پیام را می دهیم که آنها اجازه ندارند آن احساسات را احساس کنند، آنها را ابراز کنند، یا مدیریت کنند.

ما همچنین به نوعی به آنها نشان می دهیم که راهی برای مدیریت آنها در صورت وقوع وجود ندارد.

ایجاد یک طرح

برای مدیریت موقعیت های خاصی که استرس شما را تحریک می کند، از قبل استراتژی هایی ارائه دهید. حتی ممکن است فرزندتان را در این طرح مشارکت دهید. برای مثال، اگر احساس می‌کنید که نگران آماده کردن پسرتان برای خوابیدن در یک ساعت معقول هستید، با او در مورد اینکه چگونه می‌توانید برای مدیریت بهتر این انتقال استرس‌زا در آینده با او همکاری کنید، صحبت کنید. شاید بتوانید برنامه‌ای داشته باشید که در آن او هر زمان که طبق برنامه و بدون اعتراض بخوابد ، امتیاز کسب کند.

یک سیستم پشتیبانی پیدا کنید

تلاش برای پدر و مادر شدن در حالی که با سلامت روان خود دست و پنجه نرم می کنید می تواند چالش برانگیز باشد، اما مجبور نیستید به تنهایی این کار را انجام دهید. پشتیبانی زیادی به صورت آنلاین، در وبلاگ ها، انجمن ها و رسانه های اجتماعی وجود دارد. دریافت حمایت از افراد مهم است. این افراد می‌توانند درمانگر، والدین مشترک یا دوستان باشند – هر کسی که وقتی احساس می‌کنید تحت فشار هستید وارد عمل می‌شوند یا حتی فقط کلمات حمایتی را ارائه می‌کنند.

برای گرفتن نوبت مشاوره حضوری یا آنلاین از دکتر مهدی شاهمرادی متخصص روانشناسی و زوج درمانگر اینجا کلیک کنید

ویا از طریق شماره تماس های سایت و یا شماره واتساپ 09378739494 اقدام نمایید

نوشته چگونه از انتقال اضطراب به فرزندان خود جلوگیری کنیم؟ اولین بار در دکتر مهدی شاهمرادی|متخصص روانشناسی- روانکاو - مشاور - درمانگر. پدیدار شد.

گوش دادن یکی از مهم ترین مهارت هایی است که می توانید داشته باشید. اینکه چقدر خوب گوش می‌دهید تأثیر عمده‌ای بر روابط شما با دیگران دارد.

همه ما اغلب بدنبال این اهداف هستیم:

1. برای کسب اطلاعات گوش می دهیم.
2. ما گوش می دهیم تا بفهمیم.
3. ما برای لذت گوش می دهیم.
4. گوش می دهیم تا یاد بگیریم.

آیا همه در گوش دادن موفق هستیم؟

در واقع، اینطور نیست و تقریبا بین ۲۵ تا ۵۰ درصد از آنچه می‌شنویم را به خاطر می‌آوریم . یعنی وقتی ۱۰ دقیقه با رئیس، همکاران، مشتریان یا همسرتان صحبت می کنید، به کمتر از نیمی از مکالمه توجه می کنند.

واضح است که گوش دادن مهارتی است که همه ما می توانیم از بهبود آن بهره مند شویم. با تبدیل شدن به یک شنونده بهتر، می توانید بهره وری خود و همچنین توانایی خود را برای تأثیرگذاری، متقاعد کردن و مذاکره ، بهبود بخشید. علاوه بر این، از درگیری و سوء تفاهم جلوگیری خواهید کرد. همه اینها برای موفقیت در روابط ضروری هستند!

مهارت های ارتباطی خوب مستلزم سطح بالایی از خودآگاهی است . درک سبک شخصی خود در برقراری ارتباط به شما کمک می کند تا تاثیرات خوب و ماندگاری با دیگران ایجاد کنید.

بهبود مهارت های شنیداری

بهترین راه برای بهبود مهارت های شنیداری، تمرین «گوش دادن فعال» است. اینجاست که شما تلاش آگاهانه ای می کنید تا نه تنها کلماتی را که شخص دیگری می گوید، بلکه مهمتر از آن، پیام کاملی را که در حال انتقال است بشنوید. برای انجام این کار باید با دقت به طرف مقابل توجه کنید.

اگر تمرکز کردن روی صحبت‌های کسی برایتان سخت است، سعی کنید کلمات او را به صورت ذهنی در حین گفتن تکرار کنید. این پیام آنها را تقویت می کند و به شما کمک می کند متمرکز بمانید.

برای تقویت مهارت های شنیداری خود، باید به طرف مقابل بفهمانید که به آنچه می گوید گوش می دهید.

برای درک اهمیت این موضوع، از خود بپرسید که آیا تا به حال در حین مکالمه ای  این دغدغه ذهنی را داشته اید که آیا طرف مقابل به صحبت های شما گوش می دهد یا خیر ؟

وقتی طرف مقابل به صحبت های شما گوش نمی کند این فکر در شما تقویت می شود که آیا پیام شما بیهوده است یا حتی ارزش ادامه صحبت کردن را ندارد .

مثل صحبت کردن با یک دیوار آجری است و این چیزی است که می خواهید از آن اجتناب کنید.

تصدیق حرف های طرف مقابل

خیلی اهمیت دارد که هنگام گوش کردن حرف های طرف مقابل را تصدیق کنید.

تصدیق می تواند چیزی به سادگی تکان دادن سر یا یک “اوهوم” ساده باشد. شما لزوماً با آن شخص موافق نیستید، فقط نشان می دهید که دارید گوش می دهید. استفاده از زبان بدن و سایر نشانه‌ها برای تأیید اینکه دارید گوش می‌دهید می‌تواند به شما کمک کند تا توجه خود را حفظ کنید.

یک سؤال یا نظر گاه به گاه برای جمع‌بندی مطالب گفته شده نیز نشان می‌دهد که به پیام او گوش می‌دهید و متوجه می‌شوید. علاوه بر آن گوینده را تشویق به ادامه صحبت می کنید تا بتوانید اطلاعات مورد نیاز خود را به دست آورید.

تبدیل شدن به یک شنونده فعال

پنج تکنیک کلیدی گوش دادن فعال وجود دارد که می توانید از آنها برای کمک به شنونده موثرتری استفاده کنید:

1. توجه کنید

به گوینده توجه کامل خود را معطوف کنید و پیام را تصدیق کنید.

مستقیماً به گوینده نگاه کنید.

افکار منحرف کننده را کنار بگذارید.

از نظر ذهنی یک ردیه تهیه نکنید!

از پرت شدن حواس توسط عوامل محیطی خودداری کنید. مثلاً گفتگوهای جانبی.

به زبان بدن گوینده توجه کنید.

2. نشان دهید که در حال گوش دادن هستید

از زبان بدن و حرکات خود استفاده کنید تا نشان دهید که درگیر هستید.

گهگاه سر تکان دهید.

لبخند بزنید و از سایر حالات صورت استفاده کنید.

مطمئن شوید که وضعیت بدن شما باز و علاقه مند است.

گوینده را تشویق کنید تا با نظرات شفاهی کوچکی مانند بله و “اوه ها” ادامه دهد.

3 . ارائه بازخورد

فیلترها، فرضیات، قضاوت ها و باورهای شخصی ما می توانند آنچه را که می شنویم تحریف کنند. به عنوان یک شنونده، نقش شما درک آنچه گفته می شود است.

آنچه گفته شده را با نقل قول بازخورد دهید . «آنچه می‌شنوم این است که…» و «به‌نظر می‌رسد که شما می‌گویید…» راه‌های عالی برای بازتاب است.

برای روشن شدن برخی نکات سوال بپرسید. “منظورت چیه وقتی میگی…” “منظورت همینه؟”

نظرات گوینده را به صورت دوره ای خلاصه کنید.

نکته:

اگر متوجه شدید که از نظر احساسی به صحبت های کسی پاسخ می دهید، این را بگویید. و برای اطلاعات بیشتر بپرسید: “ممکن است من شما را به درستی درک نکرده باشم، و متوجه می شوم که آنچه شما گفتید را شخصاً قبول می کنم. آنچه من فکر می کردم شما گفتید XXX است. آیا منظور شما این بود؟”

4. به تعویق انداختن قضاوت

قطع کردن اتلاف وقت است. گوینده را ناامید می کند و درک کامل پیام را محدود می کند.

به گوینده اجازه دهید قبل از طرح سؤال، هر نکته را تمام کند.

با استدلال مخالف قطع نکنید.

5 . به طور مناسب پاسخ دهید

گوش دادن فعال برای تشویق ، احترام و درک طراحی شده است. شما در حال کسب اطلاعات و دیدگاه هستید. شما با حمله به گوینده یا پایین انداختن او چیزی به خود اضافه نمی کنید.

در پاسخ خود صریح، باز و صادق باشید.

نظرات خود را با احترام بیان کنید

با طرف مقابل طوری رفتار کنید که فکر می کنید دوست دارد با او رفتار شود.

برای یک شنونده فعال، تمرکز و اراده زیادی لازم است.

ترک عادت های قدیمی سخت است، و اگر مهارت های شنیداری شما به اندازه بسیاری از افراد بد است، پس برای ترک این عادت های بد باید کارهای زیادی انجام دهید.

پنج تکنیک کلیدی وجود دارد که می توانید برای توسعه مهارت های گوش دادن فعال خود استفاده کنید:

1. توجه کنید.
2. نشان دهید که دارید گوش می دهید.
3. ارائه بازخورد.
4. قضاوت را به تعویق بیندازید
5. پاسخ مناسب بدهید.

استفاده از تکنیک های گوش دادن فعال را از امروز شروع کنید تا ارتباط بهتری داشته باشید، بهره وری در محل کار خود را بهبود بخشید و روابط بهتری ایجاد کنید.

برای گرفتن نوبت مشاوره حضوری یا آنلاین از دکتر مهدی شاهمرادی متخصص روانشناسی و زوج درمانگر اینجا کلیک کنید

ویا از طریق شماره تماس های سایت و یا شماره واتساپ 09378739494 اقدام نمایید

نوشته گوش دادن فعال اولین بار در دکتر مهدی شاهمرادی|متخصص روانشناسی- روانکاو - مشاور - درمانگر. پدیدار شد.

عاشقان در روابط سالم از یکدیگر سؤال می پرسند تا دنیای درونی یکدیگر را کشف کنند.

همانطور که هر دو سؤال می‌پرسید و به چیزهای کوچک توجه می‌کنید (مثلاً اینکه قهوه‌شان را چگونه می‌پسندند یا چگونه استراحت می‌کنند)، شروع به ساختن یک نقشه ذهنی از اینکه شریک زندگی‌تان چه کسی است – دوست‌داشتن و دوست نداشتن، رنج‌ها و امیدها، و همه چیز را می‌سازید. که آنها را به همان چیزی که هستند تبدیل می کند.

اگر قبلا هرگز این کار را امتحان نکرده اید، اکنون تمرین کنید. تمرینات «ساختن نقشه عشق» زیر را با همسرتان امتحان کنید. با دقت به پاسخ های آنها گوش دهید و آنچه را که همسرتان به شما می گوید به خاطر بسپارید.

فعالیت های نقشه عشق

در اینجا چند تمرین جالب “ساختن نقشه عشق” برای شما و شریک زندگیتان وجود دارد که هر زمان که بخواهید امتحان کنید:

در مورد عادت های ارتباطی خود صحبت کنید

ارتباط فراتر از مهارت گوش دادن فعال است.

به خصوص هنگام تلاش برای مدیریت تعارض، عوامل زیادی از جمله نحوه بحث شما وجود دارد.

بنابراین، مهم است که در مورد نحوه صحبت کردن با یکدیگر صحبت کنید. در یک زمان آرام، از شریک زندگی خود بپرسید که در مورد نحوه برخورد شما دو نفر برای حل تعارض چه احساسی دارد.

آیا یکی از شما دیوار سنگی می سازد ؟ آیا انتقادی وجود دارد حتی اگر غیرعمدی باشد؟ در مورد احساسات خود بحث کنید.

داشتن این مکالمه زمانی که با یکدیگر در صلح هستید می تواند به شما کمک کند تا استراتژی هایی را برای مبارزه با مشکلات دشوار درگیری اجرا کنید. شما همچنین کمی بیشتر در مورد یکدیگر خواهید شناخت (حتی اگر اینها ویژگی هایی هستند که هر دو باید روی آنها کار کنید).

“رویاهای خود را در تعارض” کشف کنید

شور و شوقی که در تضاد ظاهر می شود اغلب می تواند به چیزی عمیق تر از موضوع مورد نظر مرتبط باشد. به بحثی فکر کنید که اخیراً داشتید. از شریک زندگی خود بیشتر بپرسید که واقعاً چه می خواستند و چرا. دیدگاه خود را در مورد موضوعات یا امیدهایی که بر موضع شما تأکید کرده اند به اشتراک بگذارید. دکتر گاتمن معتقد است که رویاهایی در تعارض وجود دارد. صحبت کردن در مورد آن رویاها به شما کمک می کند بفهمید که چه چیزی هر یک از شما را در این زمینه درگیری انگیزه می دهد و شما را به یکدیگر نزدیکتر می کند.

زمان تفریح را فراموش نکنید

از شریک زندگی خود بپرسید که دوست دارد برای سرگرمی چه کاری انجام دهد. شما فکر می کنید ممکن است قبلاً بدانید، اما سرگرمی ها و علایق با گذشت زمان تغییر می کنند. با ایده شریک زندگی خود در مورد یک زمان خوب ادامه دهید و برنامه ریزی کنید تا به طور منظم با هم بازی کنید . به خوبی از مسئولیت های روزانه خلاص خواهید شد و به یاد خواهید آورد که لذت بردن دوباره از یکدیگر چگونه است.

فکر نهایی

راه های زیادی برای ساخت نقشه های عشق وجود دارد. نکته کلیدی این است که در مورد شریک زندگی خود کنجکاو بمانید. مهم نیست چقدر با هم هستید، هنوز چیز جدیدی در مورد آنها وجود دارد که می توانید آن را کشف کنید.

برای گرفتن نوبت مشاوره حضوری یا آنلاین از دکتر مهدی شاهمرادی متخصص روانشناسی و زوج درمانگر اینجا کلیک کنید

ویا از طریق شماره تماس های سایت و یا شماره واتساپ 09378739494 اقدام نمایید

نوشته ساختن نقشه عشق اولین بار در دکتر مهدی شاهمرادی|متخصص روانشناسی- روانکاو - مشاور - درمانگر. پدیدار شد.

ما بر اساس خوشحالی، عصبانیت، غمگینی، بی حوصلگی یا ناامیدی تصمیم می گیریم. انتخاب های ما در طی روز مناثر از احساساتی هستند که تجربه می کنیم.

شناخت احساسات می تواند به ما کمک کند تا درک بهتری از خود و نیاز ها و در پی آن انتخاب های آگاهانه تری داشته باشیم .

احساسات چیست

شش احساس اساسی وجود دارد که در فرهنگ‌های بشری عمومیت دارند: ترس، انزجار، خشم، تعجب، شادی و غم.

از ترکیب این احساسات ، خجالت، هیجان، تحقیر، شرم، غرور، رضایت و سرگرمی را می توان به آنها اضافه کرد.

هشت بعد عاطفی اولیه نیز وجود دارد شامل : شادی در مقابل غم، خشم در مقابل ترس، اعتماد در مقابل انزجار، و تعجب در مقابل انتظار. سپس این احساسات را می توان برای ایجاد احساسات دیگر (مانند شادی + انتظار = هیجان) ترکیب کرد.

عناصر کلیدی احساسات

برای درک بهتر احساسات، بیایید روی سه عنصر کلیدی آن‌ها که به عنوان تجربه ذهنی، پاسخ فیزیولوژیکی و پاسخ رفتاری شناخته می‌شوند، تمرکز کنیم.

تجربه ذهنی

تعدادی از احساسات اساسی جهانی وجود دارد که توسط مردم در سراسر جهان بدون در نظر گرفتن زمینه یا فرهنگ تجربه می شود، همچنین تجربه احساسات می تواند بسیار ذهنی باشد.. به عنوان مثال خشم را در نظر بگیرید . آیا همه عصبانیت یکسان است؟ تجربه خود شما ممکن است از ناراحتی خفیف تا خشم کورکننده متغیر باشد.

در حالی که ما برچسب های گسترده ای برای احساساتی مانند “خشمگین”، “غمگین” یا “شاد” داریم، تجربه خود شما از این احساسات ممکن است بسیار چند بعدی تر و در نتیجه ذهنی باشد.

ما همچنین همیشه اشکال خالص هر احساس را تجربه نمی کنیم. احساسات مختلط در مورد رویدادها یا موقعیت های مختلف در زندگی ما رایج است. وقتی با شروع یک کار جدید مواجه می شوید، ممکن است هم هیجان زده و هم عصبی شوید. ازدواج یا بچه دار شدن ممکن است با طیف گسترده ای از احساسات از شادی گرفته تا اضطراب مشخص شود. این احساسات ممکن است به طور همزمان رخ دهند، یا ممکن است آنها را یکی پس از دیگری احساس کنید.

پاسخ فیزیولوژیکی

اگر تا به حال احساس کرده‌اید که شکمتان از اضطراب ورم می‌کند یا قلبتان از ترس تپش می‌زند، متوجه می‌شوید که احساسات نیز واکنش‌های فیزیولوژیکی قوی ایجاد می‌کنند.

بسیاری از پاسخ‌های فیزیولوژیکی که در طول یک احساس تجربه می‌کنید، مانند عرق کردن کف دست یا ضربان تند قلب، توسط سیستم عصبی سمپاتیک، شاخه‌ای از سیستم عصبی خودمختار ، تنظیم می‌شوند .

سیستم عصبی خودمختار واکنش های غیرارادی بدن مانند جریان خون و هضم را کنترل می کند. سیستم عصبی سمپاتیک وظیفه کنترل واکنش های جنگ یا گریز بدن را بر عهده دارد. هنگام مواجهه با یک تهدید، این پاسخ ها به طور خودکار بدن شما را برای فرار از خطر یا مواجهه با تهدید آماده می کند.

در حالی که  فیزیولوژی احساسات بر روی این پاسخ های خودمختار تمرکز دارند، از نقش مغز در احساسات را نمیتوان انکار کرد. اسکن مغز نشان داده است که آمیگدال بخشی از سیستم لیمبیک، نقش مهمی در احساسات و به ویژه ترس دارد.

آمیگدال خود یک ساختار کوچک بادامی شکل است که با حالت های انگیزشی مانند گرسنگی و تشنگی و همچنین حافظه و احساسات مرتبط است. در موقعیت های تهدید آمیز، آمیگدال فعال می شود.

اهمیت بیان واقعی احساسات

ما زمان قابل توجهی را صرف تفسیر عبارات احساسی افراد اطراف خود می کنیم. توانایی ما برای درک دقیق این عبارات با هوش هیجانی گره خورده است و این عبارات نقش مهمی در زبان بدن کلی ما دارند .

بسیاری از عبارات جهانی هستند، مانند لبخند برای نشان دادن خوشحالی یا اخم برای نشان دادن غم. هنجارهای اجتماعی-فرهنگی نیز در نحوه بیان و تفسیر احساسات نقش دارند.

کاربرد احساسات در مقابل خلق و خوی

در زبان روزمره، مردم اغلب از اصطلاحات «احساسات» و «خلق» به جای یکدیگر استفاده می کنند.

یا بجای بیان احساس به توضیح افکار خود می پردازند.  یک احساس معمولاً کوتاه مدت، اما شدید است. احساسات نیز احتمالاً علت مشخص و قابل شناسایی دارند.افکار نیز در یک جمله بیان میشوند اما احساسات یک کلمه هستند.

به عنوان مثال، پس از اختلاف نظر با یک دوست ، ممکن است برای مدت کوتاهی احساس عصبانیت کنید. از سوی دیگر، خلق و خوی معمولاً بسیار ملایم تر از یک احساس است، اما ماندگارتر است.

از سوی دیگر  در بسیاری از موارد، تشخیص علت خاص خلق و خوی دشوار است. به عنوان مثال، ممکن است برای چندین روز بدون هیچ دلیل مشخص و قابل شناسایی احساس غمگینی کنید.

اگر با خلق و خوی ضعیف یا احساسات دشوار دست و پنجه نرم می کنید، با پزشک یا متخصص سلامت روان در مورد نگرانی های خود صحبت کنید. آنها می توانند پشتیبانی، راهنمایی و راه حل هایی ارائه دهند که می تواند به شما کمک کند تا به بهترین حالت خود برگردید.

برای گرفتن نوبت مشاوره حضوری یا آنلاین از دکتر مهدی شاهمرادی متخصص روانشناسی و زوج درمانگر اینجا کلیک کنید

ویا از طریق شماره تماس های سایت و یا شماره واتساپ 09378739494 اقدام نمایید

نوشته احساسات به چه درد ما می خورند اولین بار در دکتر مهدی شاهمرادی|متخصص روانشناسی- روانکاو - مشاور - درمانگر. پدیدار شد.

اختلالات Psychosis و Neurotic :

نوروتیک در فارسی به روان نژندی (اختلال خفیف و طبیعی) ترجمه شده و سایکوتیک به روان پریشی(اختلال شدید). سایکوز به انواع جدی اختلالات روانی اطلاق می‌شود که در طول آن‌ها بیمار ممکن است دچار توهم و هذیان شود.

تفاوت میان اختلالات سایکوتیک و نوروتیک (روانپریش و روان نژند)

در روان شناسی اختلالات روانی به دو دسته : نوروتیک و سایکوتیک تقسیم می شوند.

نوروتیک یا اختلال های روان رنجور و سایکوتیک اختلال های روان پریش ترجمه شده اند.

اما بیماران روان نژند خصوصیاتی دارند که بسیار رایج و شناخته شده اند.

نوروتیک در فارسی به روان نژندی (اختلال خفیف و طبیعی) ترجمه شده و سایکوتیک به روان پریشی(اختلال شدید)

روان‌پریشی یا سایکوز چیست :

روان‌پریشی یا سایکوز (به انگلیسی: Psychosis)‏ به معنای وضعیت روانی غیرطبیعی است و اصطلاحی است که در روان‌پزشکی برای حالتی روانی‌ به کار می‌رود که اغلب به صورت «از دست دادن تماس با واقعیت» توصیف می‌شود.

واژه سایکوز از ترکیب دو کلمه یونانی “psyche” به معنای روان و “-osis” به معنای وضعیت غیرطبیعی تشکیل شده است.

وبه معنی وضعیت روانی غیرطبیعی است که حالتهای مختلفی را دربر میگیرد ولی اصلیترین ویژگی آنها نوعی قطع ارتباط با واقعیت است.

روان پریشی نوعی نابسامانی روانی است که فرد مبتلا با دنیای واقعی ارتباط برقرار نمی کند و درک صحیحی از واقعیات ندارد، مثل بیمارانی که دچار توهم و جنون هستند. از شاخص ترین آنها می توان به اضطراب، وسواس، افسردگی، ترس های مرضی و هیستری اشاره کرد. بیماران دچار اختلال شخصیت مرزی بین این ۲ گروه قرار می گیرند.

اختلالات نوروتیک اشاره به بیماری هایی دارد که فرد از وجود آن، خودش رنج می برد اما برای جامعه بی خطر

برجسته ترین تفاوت اختلال سایکوتیک و نوروتیک

برجسته ترین تفاوت اختلال سایکوتیک و نوروتیک در درجه آگاهی فرد نسبت به حالت خود است.

است.

سایکوز چیست

سایکوز به انواع جدی اختلالات روانی اطلاق می‌شود که در طول آن‌ها بیمار ممکن است دچار توهم و هذیان شود. گاه افراد سایکوتیک اختلال شخصیت نیز دارند. جنون يا سایکوز نوعی قطع ارتباط با واقعیت است، که بطور مشخص شامل هذیان (عقائد نادرست درباره وقایع یا اشخاص) و توهم (دیدن یا شنیدن چیزهایی که وجود خارجی ندارند) می باشد.

بيماري‌هاي روان پريشي درصد کمي از بيماري‌هاي پزشکي را شامل مي‌شوند و تنها پنج درصد بيماري‌هاي روانپزشکي در اين مقوله قرار دارند و در کل جمعيت شيوعي در حدود يک درصد دارند

شکایات منجر به مراجعه بیماران ممکن است حالات زیرراتجربه کنند :

شنیدن صداها

ترسها یا عقاید عجیب وغریب

سردرگمی (Confusion)

خانواده ها ممکن است به دلیل تغییرات غیرقابل توجیه دررفتار جویای کمک شوند. چنین تغییراتی شامل رفتار عجیب یا رعب آور میشود(گوشه گیری،بدبینی، تهدید). دربالغین جوان ممکن است صرفا با تغییرات پایدار در عملکرد، رفتار یا شخصیت (همچون گوشه گیری ) تظاهر یابد و اصولا خبری از علایم سایکوتیک بارز نباشد.

ممکن است با کاتاتونیا یا برآشفتگی Agitation تظاهر یابد. در درمان این بیماران می توان هم رواندرمانی را اتخاذ کرد و هم استفاده از دارو را. بیماریهای نوروتیک تمام عملکرد شخصیت را دربرنمی گیرند و فرد می داند که رفتار یا افکارش بهنجار نیست. او معمولا اضطرابی دائمی دارد

کسی که مبتلا به اختلالات سایکوتیک است تمام آنچه را که در توهم می بیند یا خیال می کند واقعی محسوب می کند و در خود نیازی به درمان نمی بیند.

و اغلب حرکاتی کودکانه به نمایش می گذارد و نمی تواند با واقعیت جامعه خویش کنار بیاید، نمونه ی بیماریهای نوروتیک مثل وسواس، اضطراب، ترسهای مرضی(فوبیا)، هیستری و پارانویا است.

برجسته ترین تفاوت اختلال سایکوتیک و نوروتیک در درجه آگاهی فرد نسبت به حالت خود است.

مثلا شخص نوروتیک توهم دارد و صحنه هایی را می بیند که با واقعیت جور نیست، خودش می داند که اینها پوچ و بی اساس است و باید به دنبال درمان باشد. migna.ir اما کسی که مبتلا به اختلالات سایکوتیک است تمام آنچه را که در توهم می بیند یا خیال می کند واقعی محسوب می کند و در خود نیازی به درمان نمی بیند. نمونه ی بارز اختلالات سایکوتیک اسکیزوفرنی و مانیک- دپرسیو است.

اختلالات سايكوتيك

اختلالات سایکوتیک بیماریهایی را شامل می شود که هذیان و توهم دارند و ممکن است برای جامعه خطر داشته باشد. در درمان این بیماران دارو حرف اول را می زند.

اختلالات سايكوتيك به ميزان زيادي سنجش واقعيت را مختل ميكنند.

تشخيص هاي اختصاصي به ماهيت و مدت علايم و علت آن در هنگام تشخيص بستگي دارند.

به طور خلاصه،هفت اختلال در زير آورده شده اند.

 اسكيزوفرني :

اسكيزوفرني عملكردهاي اصلي بيمار مثلا” در مدرسه يا سركار يا در روابط بين فردي يا مراقبت از خود را مختل مي كند.براي تشخيص اين برنامه براي تشخيص اين بيماري بايد عملكرد بيمار در يك يا تعدادري از اين موارد براي

اختلالات نوروتیک اشاره به بیماری هایی دارد که فرد از وجود آن، خودش رنج می برد اما برای جامعه بی خطر است.

مدت چشمگيري تا حد بسيار پايين تر از وضعيت قبلي افت كرده باشد.

همچنين بيمار بايد حداقل دو مورد از علائم زير را براي مدت يك ماه ،در بيشتر مواقع تجربه كرده باشد:

(1):هذيان ،

(2):توهم ،

(3):تكلم آشفته ،

(4):رفتار شديدا” آشفته يا كاتاتونيك

(رفتار هاي كاتاتونيك يافته هاي غير طبيعي رواني حركتي و شامل استوپور،بي حرفي،مقاومت منفي در برابر راهنمايي يا تلاش براي جابجا كردن بيمار،وضعيت هاي سفت يا عجيب،وفعاليت از روي هيجان و به طور واضح بي هدف،هستند.)

(5):علايم منفي

مثل عاطفه هموار،كم حرفي(كم بودن محتواي كلام) يا كم علاقگي(كمبود علاقه،انگيزه و توانايي تنظيم و پيگيري اهداف).نشانه هاي مداوم بيماري بايد حداقل به مدت 6 ماه باقي بماند. زيرگروههاي اين اختلال عبارت اند از:اسكيزوفرني پارانوييد،آشفته و كاتاتونيك.

اختلال شبيه به اسكيزوفرني 

اين اختلال علايمي شبيه به علايم اسكيزوفرني دارد اما كمتر از 6ماه باقي ميمانند و اختلال عملكردي كه در اسكيزوفرني ديده ميشود الزاما” در اينجا وجود ندارد.

 اختلال اسكيزوافكتيو

در اين اختلال ويژگي هاي اسكيزوفرني و يك اختلال خلقي اصلي به طور توام وجود دارد.اختلال خلقي(افسردگي،مانيا يا مختلط) در بيشتر مدت بيماري ديده ميشود و بايد براي مدتي با علايم اسكيزوفرني هم زمان باشد.در طي همين مدت بايد حداقل به مدت دو هفته هذيان يا توهم ،بدون بارز بودن علايم

سایکوز به انواع جدی اختلالات روانی اطلاق می‌شود که در طول آن‌ها بیمار ممکن است دچار توهم و هذیان شود.

خلقي وجود داشته باشد.

 اختلال هذياني 

اي اختلال با هذيان باورنكردني در مورد موقعيتهاي واقعي زندگي مثل داشتن بيماري يا فريب خوردن توسط فردي كه عاشق شخص است ،مشخص ميشود. هذيان حداقل به مدت يك ماه باقي مانده است اما عملكرد بيمار زياد مختل نميشود و رفتار او به طور آشكار عجيب يا غريب نيست. علايم اسكيزوفرني به غير از توهم هاي بويايي و لمسي مرتبط با هذيان،در اين اختلال ديده نميشوند.

اختلال سايكوتيك كوتاه مدت

در اين اختلال حداقل يكي از علائم سايكوتيك بايد وجود داشته باشد:هذيان،توهم،تكلم آشفته مثل پرت شدن مكرر از موضوع يا نامربوط سخن گفتن يا رفتار شديدا” آشفته يا كاتاتونيك .اختلال حداقل يك روز و حداكثر تا يك ماه باقي ميماند و بيمار به سطح عملكرد قبلي خود باز ميگردد.

اختلال سايكوتيك ناشي از شرايط طبي عمومي 

در طي بيماري هاي طبي ممكن است توهم يا هذيان بارزي تجربه شوند.براي مطرح كردن اين تشخيص،هذيان و توهم نبايد منحصر به دليريوم باشند.شرايط طبي بايد مستند و داراي رابطه علي با علايم باشند.

اختلال سايكوتيك ناشي از مصرف مواد

ممكن است در اثر مسموميت يا محروميت از موادي مثل الكل ،كوكائين با اپيوييدها هذيان يا توهم به طور بارز تجربه شوند. براي مطرح كردن اين تشخيص،هذيان و توهم نبايد منحصر به دليريوم باشند.شرايط طبي بايد مستند و داراي رابطه علي با علايم باشند.

برای گرفتن نوبت مشاوره حضوری یا آنلاین از دکتر مهدی شاهمرادی متخصص روانشناسی و زوج درمانگر اینجا کلیک کنید

ویا از طریق شماره تماس های سایت و یا شماره واتساپ 09378739494 اقدام نمایید

نوشته تفاوت میان اختلالات سایکوتیک و نوروتیک اولین بار در دکتر مهدی شاهمرادی|متخصص روانشناسی- روانکاو - مشاور - درمانگر. پدیدار شد.

فرافكنی در معنای لفظی بر پرتاب كردن رو به بیرون یا رو به جلو دلالت دارد و به فرایند یا اسلوبی اشاره دارد كه افراد به مدد آن، ایده‌ها، تصویرها و امیال را بر محیط بیرونی‌شان تحمیل می‌كنند. فرافکنی یکی از دفاع های روانی است،درست مانند پادتن ها که دفاع از بدن را به عهده دارند.

فرافکنی به معنای نسبت دادن غیرارادی رفتار ناهشیارانه خود به دیگران است. به طوری که انگار این ویژگی ها صرفا در دیگری یا دیگران وجود دارد.

فرافکنی در ادبیات

در ادبیات غنی ما نیز فرافکنی در این جمله آورده شده است:

“کافرهمه رابه کیش خود پندارد”برای مثال:اگرکسی در درون خویش احساس حقارت و خودکم بینی کند ممکن است این ویژگی را به دیگران فرافکنی کندو به این نتیجه برسدکه دیگران او را تحقیر می کنندو رفتار درستی با او ندارند. یا فردی که نسبت به دیگران بدبین است ممکن است رفتار و گفتار دیگران را بد تعبیرکند و به این نتیجه گیری نادرست برسد که دیگران قصد صدمه زدن به او را دارند یا در پی این هستند که (اصطلاحا) زیرآب او را بزنند.

 در فرافکنی ما فقط آنچه را که خودمان هستیم دردیگران می بینیم

برای مثال : اگر خشم را در خود انکار کنید افراد تند خو را جلب می کنید چون احساس خشم سرکوب شده سبب می شود تندخویی اطرافیان را ببینید یا نسبت به افراد تندخو واکنش های بسیار شدیدی از خود نشان دهید چون فکر می کنید شما فرد خشمگینی نیستید و هیچ گونه خشمی در درون تان نیست . اگر از تکبر کسی می رنجید شاید به آن دلیل است که تکبر را در وجود خود نمی پذیریدو آن را انکار می کنید .

البته بدین معنا نیست که ما نسبت به ویژگی های منفی در خود یا دیگران بی تفاوت باشیم. طبیعی است که ویژگیهای منفی مانند حسد، تکبر، پرخاشگری، رقابت جویی خصمانه و مانندآن، واکنش های منفی در ما برمی انگیزد، اما اگراین ویژگیها در خودمان باشد و از آن بی خبر باشیم، مطمئنا واکنشهای منفی ما بسیار شدیدتر از کسانی خواهد بود که نسبت به این ویژگی های منفی وجود خود، آگاهی دارند.

علت استفاده از فرافکنی:

فرافكنی یكی از مكانیسم‌های دفاعی ناخودآگاه علیه اضطراب محسوب می‌شود. در این معنی خواسته‌ها و انگیزه‌های غیر قابل پذیرش كه با شناخت آنها در “خود”، ممكن است موجب ناراحتی شود، به دیگران نسبت داده می‌شود.

با این وسیله دفاعی، فرد می‌كوشد تا تمایلات نامناسب و ناپسند خویش را به دیگران نسبت دهد و در نتیجه خود را عاری از هرگونه عیب و نقص بداند و خود را از احساس گناه، برهاند. با این وسیله دفاعی، فرد در مورد دیگران با مقیاس خویش قضاوت می‌كند. مثلاً فرد خسیس دیگران را متهم به خسیس بودن می‌كند. انتقاد و سرزنش مداوم از دیگران و نسبت دادن صفات و خصوصیاتی به افراد دیگر، غالباً ناشی از وجود این كیفیات در فرد نسبت‌دهنده است. اینگونه فرافكنی، اساساً نوعی دلیل‌تراشی است. پسری كه در حال دعوا و كتک‌كاری با دیگری است، معمولاً او را برای شروع دعوا مورد سرزنش قرار می‌دهد. هرچند فرافكنی بسیار متداول بوده و بی‌شك در كاهش دادن تنش‌ها در فرد ناراحت و ناكام مؤثر است؛ اما استفاده مداوم از آن برای فرد، خنثی می‌شود؛ زیرا در درجه نخست هیچ‌گونه كمكی به حل مشكل اساسی فرد نمی‌كند و در درجه دوم، استفاده مداوم از این وسیله دفاعی ممكن است فرد را در اوهام و تخیلات فرو برده و نهایتا با عدم شناخت مسئله راهکاری اشتباه برای حل آن اتخاذ کند.

از سوی دیگر معمولا رنجش ما از دیگران به سبب جنبه های حل نشده خودمان است . بنابراین ، بیشتراوقات مطالبی را که به عنوان قضاوت یا راهنمایی به دیگران می گوئیم ، در واقع به “خودمان” می گوییم. مانقطه ضعف های خود را به دیگران نسبت می دهیم و مطالبی را به دیگران می گوییم که در درون خود ماست . هنگامی که در باره دیگران پیش داوری می کنیم ، در حقیقت در باره خود پیش داوری کرده ایم . به علاوه ، در بسیاری از موارد توصیه هایی که به دیگران می کنیم نشانه این است که خودمان به آن توصیه ها نیاز داریم و بخشی از درون ما تشنه این توصیه هاست و آن را می طلبد .خصلت های فرافکنی شده به دیگران خصلت هایی است که در سایه ما به سر می برند و سایه آن بخشی از روان است که در اعماق خودآگاهی یا بین آگاهی و ناخودآگاهی قرار دارد.تا هنگامی که وجود برخی جنبه ها را در خودانکار می کنید ، به این افسانه تداوم می بخشیدکه، سایرین ویژگیهایی دارند که شما ندارید.هنگامی که کسی را تحسین میکنید این فرصت را پیدا می کنید که یکی از جنبه های خود و او را پیدا کنید.

می گویند روزی حکیمی با ملانصرالدین قراری داشت تا با هم به مناظره بنشینند هنگامی که حکیم به خانه ملا رسید او را در خانه نیافت و بسیارخشمگین شد . تکه گچی برداشت و بر درخانه ملا نوشت :”نادان ابله “. ملانصرالدین  به خانه آمد و این نوشته را دید و با شتاب به منزل حکیم رفت و به او گفت :”قرارمان را فراموش کرده بودم مرا ببخشید تا به منزل آمدم و اسم شما را بردرمنزل دیدم به یاد قرارمان افتادم”

فرافکنی مثبت و منفی:

علاوه بر فرافکنی های منفی باید به فرافکنی های مثبت نیز توجه کنیم، آنها نیز یادآور جنبه هایی در ما هستند. اگر شجاعت یک قهرمان را تحسین می کنید، به این دلیل است که میزان شجاعتی راکه می توانید در زندگی ابراز کنید در او می بینید. بیشتر افراد عظمت خود را فرافکنی میکنندو اگر شما عظمتی را مشاهده می کنید، در واقع عظمت خودتان را می بینید.چشمانتان را ببندید و به این نکته بیندیشید، اگرعظمت فرد دیگری را تحسین میکنید،آنچه می بینید عظمت خودتان است و اگر آن را نداشتید نمی توانستید آنرا دردیگری تشخیص دهید. شاید شما به شیوه ای متفاوت این ویژگی را نشان میدهید.

بنابراین ، می توان گفت وقتی به کسی عشق می ورزید در واقع به دلیل خصلت هایی است که آن فرد دارد و این خصلت ها جایی در تاریک خانه وجود شما پنهان شده اند. کافی است چشمانتان را باز کنید و به خود بنگرید.البته چون نمی توانیم خودمان را بنگریم، به آینه ای نیاز داریم . شما آینه من هستید و دیگران آینه شما.

بزرگان دین به ما گفته اند که مومن آینه مومن است. مطمئنا چیزهایی که در خودتان دوست دارید یا ندارید در دیگران می بینید. با شناسایی و در آغوش کشیدن این جنبه های خود، می توانید با خود و دیگران ارتباط بهتری برقرار کنید.

برای گرفتن نوبت مشاوره حضوری یا آنلاین از دکتر مهدی شاهمرادی متخصص روانشناسی و زوج درمانگر اینجا کلیک کنید

ویا از طریق شماره تماس های سایت و یا شماره واتساپ 09378739494 اقدام نمایید

نوشته فرافکنی و خود شناسی اولین بار در دکتر مهدی شاهمرادی|متخصص روانشناسی- روانکاو - مشاور - درمانگر. پدیدار شد.

خود براي رهايي از اضطراب ناشي از عدم تامين نيازهاي نهاد، كه برآورده سازي آنها مجازات و تنبيه از سوي جامعه و وجدان را بدنبال دارد، به يك سري مكانيسمهاي دفاعي متوسل ميگردد.

خصوصيات مشترك تمام اين مكانيسمهاي دفاعي شامل:

1- اغلب اوقات بطور ناخوداگاه اعمال ميگردند.

2- معمولا با تحريف، انكار و تبديل واقعيت توام بوده و موجب خود فريبي ميگردند.

كاركردهاي مكانيسمهاي دفاعي شامل:

3- محافظت از خود و ذهن خودآگاه و همچنين كاهش اضطراب، رنجش، درد، خشم، اندوه، سرخوردگي واسترس ميباشد.

4- آنها كمك به سازگاري و تطابق بهتر با شرايط و محيط پيرامون است. كنار آمدن با واقعيت.

5- دور نگهداشتن سائق هاي نهاد از هوشياري و حفظ آنها در ناخودآگاه.

6- محافظت خود انگاره از خجالتزدگي و احساس گناه نزد ديگران.حفظ آبرو، اعتماد بنفس و عزت نفس نزد ديگران.

مكانيسمهاي دفاعي از دوران خردسالي آموخته گرديده و سرانجام بصورت عادت در مي آيند.

برخي از اين مكانيسمها سازنده و انطباقي و برخي ديگر مخرب و غير انطباقي ميباشند كه به آنها اشاره خواهيم كرد.

استفاده افراطي و اغراق آميز از اين مكانيسمها منجر به روان رنجوري (اضطراب منتج شده ازرفتار ناهنجار كنترل بيش از حد غرايز) واختلالات رواني وشخصيتي در فرد ميگردند.

چه زماني مكانيسمهاي دفاعي بيمار گونه و آسيب زا ميشوند:

1- استفاده افراطي، مكرر و اغراق آميز از آنها.

2- زماني كه دفاعها در حالت انعطاف ناپذير، خشك و انحصاري بكار ميروند.

3- هنگامي كه دفاعها شرايط كنوني را به شدت تحريف ميكنند.

4- استفاده از دفاعها منجر به  پديد آمدن مشكلات جدي وعمده در روابط، دوستيها و لذت و برخورداري از زندگي سالم ميگردد.

5- دفاعها موجب تحريف احساسات و هيجانات گرديده و از ابراز سالم آنها جلوگيري ميكنند.

استفاده از مكانيسمهاي دفاعي بلوغ يافته پيامدهاي زير را بدنبال دارد:

سلامت عمومي بدن-سلامتي جسم وروان-بروز كمتر اختلالات رواني در فرد-دوستي و روابط پر مايه وسالم-رضايت شغلي-خوشي و شادكامي-تطابق عالي با شرايط و محيط.

تقسيم بندي مكانيسمهاي دفاعي

1- آسيب زا(PATHOLOGICAL): توانايي كنارآمدن با تهديدات واقعي را از فرد سلب كرده و درك واقعيت را ناممكن ميسازند. فرد در اين حالت واقعيت را بازآفريني و بازآرايي ميكند. از نگاه ناظر استفاده از اين دفاع ها جنون آميز و نابخردانه است. مثل: انكار، تحريف، فرافكني هذياني.

2- بلوغ نيافته و ناپخته(IMMATURE): در كودكان و بزرگسالان كاربرد دارد. اما از آنجايي كه استفاده از آنها منجر به رفتارهاي ناپسند و غير قابل پذيرش اجتماعي ميگردند، بزرگسالان استفاده از آنها را كنار مي نهند. اين دفاع ها بزرگسالان را در كنار آمدن بهينه با واقعيت ناتوان ميسازند. از ديد ناظر افرادي كه به اين دفاع ها متوسل ميشوند معمولا بلوغ نيافته و غير قابل دسترس مي نمايند. استفاده مداوم از آنها مشكلات جدي را در كنار آمدن با واقعيت پديد مي آورد. مثل: خيالپردازي، فرافكني، خود بيمار انگاري، رفتار منفعل-پرخاشگر و برون ريزي.

3- روان رنجور(NEUROTIC): در همه افراد شايع است. اين دفاع ها در كوتاه مدت مفيد بوده اما در بلند مدت منجر به مشكلاتي در روابط، شغل و كاميابي از زندگي ميگردند. مثل: توجيه عقلي، واپس زني، واكنش وارونه، جابجايي و گسستگي.

4- بلوغ يافته (MATURE): اين دفاع ها مقبول بوده و از بزرگسالان سالم سر ميزند. اين دفاع ها در سلامت روان افراد نقش تعيين كننده  و مثبتي دارند. مثل: والايش، نوع دوستي، پيش بيني وشوخ طبعي .

انواع مكانيسم هاي دفاعي

۱- واپس راني(REPRESSION):

سركوب و يا واپس راني اصـلي تـرين مـكـانيـسم دفـاعـي محـسـوب شـده و ديـگــر مكانيسم هـا بعنوان ابزار كمكي بكار مي روند. واپس راني بـه مـعـني جلوگيري از ورود افكار، خاطرات، آرزوها، اميال و تجـارب دردنـاك، نـاخـوشايـنـد، شرم آور و ناپسند به سطح خودآگاه و هشيار مي باشد. در ايـن مـكـانـيـسم خـاطـرات اسـترس زا به طور گزينشي به ناخودآگاه رانده مي شوند. واپس رانـي بـا انـكار متفاوت است در واپس راني فرد هيچ  چـيزي را نفي نميكند. مثال:دختري كه در خردسالي مورد تعـرض جنسي واقع شده، ايـن تـجـربـه دردنـــاك را سركوب ميكند.

2- فرونشاني(SUPPRESSION):

واپس راني اي كه بطور ارادي و خودآگاه صورت ميگرد فرونشاني ناميده ميگردد. بازداري ارادي و هشيار از ورود افكار، احساسات، تجارب و خاطرات خاص به سطح هشيار. احتراز از انديشيدن به مواد اضطراب زا و آزاردهنده و منحرف كردن هشياري به موضوعات ديگر. مثال: دانش آموزي كه به تعطيلات رفته، نگران است كه نتواند از پس امتحانات بر آيد، اما وي تصميم ميگيرد براي اينكه تعطيلاتش خراب نشود مدرسه و امتحاناتش را فرو نشانده و به آنها فكر نكند.

3- واپس روي(REGRESSION):

در اين مكانيسم شيوه هاي حل مسائل به سبك بزرگسالان جاي خود را به رويكردي كودكانه ميدهد. واپس روي يعني بازگشت به مراحل ابتدايي رشد و تكامل (مراحلي مطمئن تر،امن تر و فاقد استرس) و بروز واكنشهاي بلوغ نيافته. مثال: بزرگسالي كه هنگام سرخوردگي و ناكامي عروسكي را در آغوش ميگيرد. مثال: مرد 25 ساله اي كه دچار مشكلات مالي جدي گرديده، تمايل پيدا ميكند به خانه پدري خود بازگشته و والدين از وي مراقبت كنند. مثال: مكيدن شست و يا مداد، به لحن كودكان صحبت كردن و هرگونه بروز رفتار سنين پايين تر از خود واپس روي محسوب ميگردد.

4- انكار(DENIAL):

عبارت است از انكار و نفي واقعيت، رفتار، كردار و عامل اضطراب زا. عدم پذيرش واقعيت و رد رويدادها. مثال: مادري پس از دريافت خبر كشته شدن پسرش در جنگ، مرگ پسرش را انكار كرده و باز بشقاب غذايش را سر ميزغذاخوري مي آورد و يا لباسهايش را مرتب ميكند. مثال: افراد مسن غالبا پير شدن خود را انكار كرده و ميگويند ما هنوز جوان هستيم. مثال: معتادان همواره اعتياد خود را انكار ميكنند. مثال: پسري كه دوست دختري ندارد ميگويد من به دخترها نيازي ندارم. مثال: هنگامي كه پزشك سرطان را در بيمارش تشخيص ميدهد، بيمار آن را نادرست پنداشته و سراغ پزشك ديگري ميرود.

5- جابجايي(DISPLACEMENT):

انتقال احساسات، هيجانات و تكانه هاي اضطراب زا از يك شخص و يا شيء (تهديد كننده و يا غير قابل دسترس) به فرد و يا شيء امن تر و قابل پذيرش تر. تخليه احساسات فروخورده بر سر اهداف بي خطر تر (افراد زير دست ، تحت فرمان، وابسته و يا ضعيف تر از شما). مثال: كارمند عصباني از دست رئيس خود، از آنجايي كه قادر نيست بر سر رئيس خود فرياد بكشيد، هنگامي كه به خانه باز ميگردد عصبانيت خود را سر همسر خود خالي كرده و سر وي فرياد ميكشد. مثال: فرزندان عصبانيت خود را با كوبيدن درها به هم ابراز ميكنند. مثال: يك مرد ناكام در ارضاي نيازهاي جنسي خود، به پرخوري روي مي آورد. مثال: دختري كه از سوي دوست پسر خود طرد شده فورا با پسر ديگري دوست ميشود.

6- دليل تراشي(RATIONALIZATION):

عبارت است از استفاده از استدلالهاي منطقي و پذيرفتني براي توجيه رفتار و احساسات غير موجه و توجيه ناپذير- بازآرايي شناختي از ادراكات فردي-علل غير واقعي جانشين علت و انگيزه اصلي و واقعي ميگردد. مثال: فردي كه از اداره خود اخراج گرديده علت اخراج خود را چنين توجيه ميكند:من چون آدم متملقي نبودم و چاپلوسي رئيس را نميكردم اخراج شدم.در صورتي كه بي كفايتي و عملكرد ضعيف وي علت اصلي بركناري وي بوده است.مثال:سارقي كه به يك سوپرماركت دستبرد ميزند هنگام بازجويي ميگويد كه صاحب سوپر ماركت مستحق آن بوده است ويا برداشتن چند قلم جنس از ثروت صاحب آن نخواهد كاست.

7- جبران(COMPENSATION):

مستور ساختن جنبه هاي منفي (كاستي هاي نامطلوب)  خودانگاره و شخصيت با تاكيد و تقويت اغراق آميز جنبه هاي مثبت -متوازن سازي تقابلي ضعف ها وعيوب-فرد حس خود كم بيني، حقارت و شكست هايش را با مطرح ساختن خود در زمينه هاي ديگر پنهان ميسازد- تقويت يك ويژگي مثبت در جبران يك ويژگي منفي. و يا جبران ناكامي ها با كامجويي مفرط در زمينه هاي ديگر. جبران دو گونه است يكي تقويت ويژگي منفي و ضعيف و دوم جايگزين ساختن يك ويژگي مثبت و كارآمد جاي يك ويژگي منفي. مثال: كودك لاغر و نزار در بزرگسالي به پرورش اندام روي آورده و بدنساز ميشود. مثال: نوجواني كه از مشكلات تكلمي رنج ميبرد در بزرگسالي سياست مدار ويا سخنران ميشود. مثال: يك دانش آموز با چهره نا زيبا در دانشگاه، دانشجوي ممتاز گرديده و يا پژوهشگر ميشود. مثال: يك دختر نا زيبا رقصنده ماهر ميشود.

8- توجيه عقلي(INTELLECTUALIZATION):

استفاده مفرط از تفكر و منطق انتزاعي-پرهيز از احساسات آزار دهنده با تمركز بر جنبه هاي عقلاني-انفصال هيجان از انديشه-ناديده گرفتن جنبه احساسي قضايا و پرداختن به تجزيه و تحليل شناختي آنها. مثال: تمركز بر جزئيات برگزاري مراسم ترحيم و خاك سپاري جاي عزاداري و سوگواري. مثال: بحث در مورد فاكتورهاي مهندسي ساختمانها و يا مكانيسم عمل زلزله ها پس از روي دادن زلزله جاي سوگواري و پرداختن به جنبه احساسي آن. مثال: زني كه مورد تعرض جنسي قرار گرفته شروع ميكند به تحقيق و جستجوي اطلاعات در زمينه ساير موارد تجاوزها و روانشناسي متجاوزان و قربانيان آن و يا در كلاسهاي دفاع شخصي شركت ميكند.

9- برون ريزي(ACTING OUT):

استفاده از كنشهاي فيزيكي جاي كنار آمدن مستقيم با چالشها و صحبت كردن درباره احساسات خود- درست نقطه مقابل مكانيسم والايش است- تسليم خواسته هاي نهاد شدن بدون در نظر گرفتن عواقب منفي آن- مثال: مردي كه قادر به ابراز احساسات ناكامي و درماندگي خود در زندگي زناشويي نيست، به برقراري رابطه نامشروع روي مي آورد، بدون در نظر گرفتن عواقب آن. مثال: فردي كه هنگام خشمگين شدن قادر به كنترل خود نيست و به همه چيز آسيب مي رساند.

10- درون فكني(INTROJECTION):

نوع شديد همانند سازي ميباشد كه در آن فرد ارزشها و ويژگيهاي فرد و يا گروه ديگر را جذب ساختار “خود” ميكند. دروني كردن احساسات، ارزشها و ويژگيهاي فرد ديگر، ويژگيهايي كه خودمان در آن زمينه ضعف داريم. نسبت دادن افكار و احساسات ديگران به خود و تقليد از آنها. مثال: فردي كه قرار است كنفرانس بدهد، خود را جاي يك سخنران نامدار قرار ميدهد و اينگونه اعتماد بنفس پيدا ميكند. مثال درون فكني شديد: فرد پس از فوت همسرش نشانه بيماري متوفي را بروز ميدهد مثلا اگر همسرش بر اثر سكته قلبي فوت كرده باشد وي در جريان سوگواري به درد سينه مبتلا ميشود.

11- همانند سازي(IDENTIFICATION):

روند الگوبرداري (تقليد) افكار، اخلاقيات، رفتار و سلايق فرد ديگر- تقليد ويژگيهاي مطلوب فرد ديگر-الگو قرار دادن ديگران-تطابق خود با ديگران بطور ناخودآگاه- افزايش احساس ارزشمندي با همانند سازي با شخصيتهاي برجسته و نامدار. مثال: دختر دانش آموزي كه مصرانه از مادر خود ميخواهد تا كفش مشابه كفش همكلاسي خود را برايش خريداري كند. اما به شدت تقليد از همكلاسي خود را رد ميكند. مثال: كارمند در جلسه اداره، زبان بدن مدير عامل را تقليد ميكند و يا نقطه نظرات مشابه وي را بيان ميكند. مثال: فرد به سينما رفتن علاقه مند ميشود چراكه فرد محبوب و مورد تحسين وي (الگو) به سينما علاقه دارد. مثال: فرد قرباني با مهاجم همانند سازي ميكند و رفتار وي را تقليد ميكند تا كمتر احساس درماندگي كرده و درمقابل

استفاده افراطي و اغراق آميز از اين مكانيسمها منجر به روان رنجوري (اضطراب منتج شده ازرفتار ناهنجار كنترل بيش از حد غرايز) واختلالات رواني وشخصيتي در فرد ميگردند.

احساس قدرت بيشتري نمايد. و ممكن است با مهاجم خود همدست نيز شود.

12- برون فكني(PROJECTION):

نقطه مقابل درون فكني است-نسبت دادن احساسات، اميال، افكار، تكانه ها و گرايشات نامطلوب، ناخوشايند و غير اخلاقي خود به افراد و يا شيء خارجي ديگر. مثال: دختري كه نسبت به همكار مرد خود گرايش جنسي دارد، همكار خود را متهم به چشم چراني و هوسراني ميكند. مثال: شما از فردي نفرت داريد اما تصور ميكنيد وي از شما نفرت دارد.مثال:شما تصور ميكنيد نازيبا و غير جذاب هستيد واين تصور را به جنس مخالف خود نسبت داده و از مواجهه با جنس مخالف خود اجتناب مي ورزيد (ترس از طرد شدن). مثال: مرد بي وفا نسبت به همسر خود، همسر خود را به خيانت متهم ميكند. بلاگردان سازي به معني سپر بلا قرار دادن ديگران نيز تلفيقي از برون فكني و انكار است.

13- والايش(SUBLIMATION):

انرژي خود را صرف فعاليت هاي سازنده كردن-هدايت افكار و تكانه هاي ناپذيرفتني از سوي جامعه به اهداف پسنديده تر. مثال: فردي كه گرايشات جنسي و يا خشونت آميز قوي دارد به ورزش بوكس روي آورده و يا سرباز ميشود. مثال: دختري كه مجبور است براي لاغر شدن رژيم هاي سخت بگيرد به نقاشي علاقه مند شده و بيشتر تصاوير ميوه ها را نقاشي ميكند. مثال: مردي كه از عمل بريدن لذت ميبرد جراح ميشود. مثال: كودكي كه ميخواهد توجه والدين خود را جلب كند شاگرد ممتاز مدرسه ميشود.

14- باطل سازي(UNDOING):

به خنثي كردن گفتار و اعمال پيشين اطلاق ميگردد. تلافي كردن رفتار وكردار ناپسند. مثال: مردي كه همسر خود را تحقير كرده است، براي همسر خود هديه ميخرد و يا بطور مبالغه آميزي از وي تعريف و تمجيد ميكند. مثال: فردي كه مرتكب قتل شده مكررا دستهاي خود رامي شويد. مثال: شما پشت سر دوست خود از وي بدگويي ميكنيد سپس از كرده خود پشيمان شده و وي را به منزل خود به شام دعوت ميكنيد. مثال: فرد ثروتمندي كه به موسسات خيريه كمك مالي ميكند، چرا كه ثروت خود را از طرق نامشروع كسب كرده است.

15- واكنش سازي(REACTION FORMATION):

واكنش سازي و يا واكنش وارونه زماني است كه شما احساس ونيت خود را  بطور اغراق آميزي عكس آن چيزي كه بوده ابراز ميكنيد. نوعي تظاهر و وانمود كردن. مثال: مردي كه گرايش به مردان ديگر دارد، نسبت به همجنس بازان ابراز نفرت ميكند. مثال: شما از مهماني بدنتان مي آيد اما بيشتر از ميهمانان ديگر به وي احترام گذاشته و به اصطلاح تحويلش ميگيريد. مثال: زن متاهل از بيم آنكه همكارش به وي علاقه مند نگردد با همكار مرد خود بدرفتاري ميكند. مثال: يك مرد خشن و پرخاشگر ممكن است با اين رفتار ميخواهد ترديدها و ناتوانيهاي جنسي خود را پنهان سازد. مثال: استاد دانشگاهي كه تصور ميكند از دانش علمي كافي برخوردار نيست بيشتر از واژه ها و اصطلاحات پيچيده و علمي استفاده ميكند.

16- آرماني ساختن(IDEALIZATION):

برآورد اغراق آميز صفات و ويژگيهاي مثبت و ناچيز شمردن خصويات منفي و يا ناديده گرفتن آنها. مثال: عاشق تنها خوبيهاي معشوق  را مي بيند و از ديدن بديهاي آن عاجز است.

17- پيش بيني(ANTICIPATION):

پيش بيني رويدادهاي احتمالي آينده و در نظر گرفتن واكنشها و راه حلهاي واقع گرايانه و جايگزين. برنامه ريزي براي آينده. ملاحظه پيامدهاي رفتار خود.

18- نوع دوستي(ALTRUISM):

خدمت رساني و ياري رساندن به ديگران بطور سازنده كه رضايت فردي را بدنبال دارد. فرد از واكنش مثبت ديگران خشنود شده واحساس خوبي پيدا ميكند.

19- اجتناب و يا رويگرداني(AVOIDANCE):

كنار آمدن با عوامل استرس زا با عدم مواجهه با آنها. مثال: شما از همكار خود در اداره بدتان مي آيد بنابراين سعي ميكنيد با وي برخورد نداشته باشيد و يا نزديك وي نرويد. مثال: فردي كه از ارتفاع هراس دارد سعي ميكند از مكانهاي مرتفع دوري كند. مثال: هنگامي كه در مورد  مسايلي كه از نظر شما ناخوشايند است سخن به ميان مي آيد سعي ميكنيد موضوع بحث را عوض كنيد.

20- شوخ طبعي(HUMOUR):

تاكيد بر جنبه هاي جالب و طنز گونه عامل استرس زا و تعارضات. انحراف از جديت و نيمه خالي به نيمه مثبت و پر. مثال: شخصي كه دچار بيماري ناشناخته اي است اين موضوع  كه، پزشكان قادر به تشخيص بيماري وي نيستند را دستمايه خنده قرار ميدهد.

21- انزوا(ISOLATION):

تفكيك جزء و مولفه هيجان از خاطرات، تجارب و افكار دردناك. انباشت تمام هيجانات در يك بخش ذهني محبوس و غير قابل دسترس. مثال: دانشجوي پزشكي بدون احساس ترس از مرده و يا مرگ جسد تشريح را كالبد شكافي ميكند. مثال: كارمند بانك هنگام رويارويي با سارق با خونسردي و آرامش سارق را ناكام ميسازد اما پس از اينكه سارق بانك را ترك ميكند، وي بلافاصله از ترس ميلرزد و يا گريان ميشود.

22- خيالپردازي(FANTACY):

فرد به منظور گريز موقتي از شرايط دردناك به خيالپردازي روي مي آورد. هدايت آرزوهاي دست نيافتني و يا نامقبول به قوه تخيل.

23- پيوند جويي(AFFLIATION):

كمك خواستن و حمايت ديگران را خواستار شدن. تسهيم مشكلات با ديگران. 24- بي ارزش سازي(DEVALUATION): فرد اهداف مطلوب و خواستني اما غير قابل دسترس را بي ارزش و معيوب معرفي ميكند. مثال: مصداق ضرب المثل گربه دستش به گوشت نميرسد ميگويد بو ميدهد. مثال: فردي كه در مصاحبه ورودي استخدام رد ميشود، شركت مورد نظر را بي اعتبار معرفي ميكند.

25- ناچيز شماري(TRIVIALIZING):

كوچك شمردن و بي اهميت شمردن مسايل مهم وجدي. مثال: فرد پس از به زمين خوردن، پس از برخاستن ميخندد. مثال: پسري كه از سوي دختري طرد ميگردد به دوستانش ميگويد كه آن دختر زياد هم خوشگل نبود.

26- طفره و انحراف(DEFLECTION):

منحرف كردن توجه بسوي مسايل و افراد ديگر.

27- بازداري هدف(AIM INHIBITION):

هنگامي كه ما  با اهداف و آرزوهاي دست نيافتي  مواجه ميشويم، انتظارات خود را تقليل ميدهيم. نوعي جابجايي و دليل تراشي ميباشد. مثال: مردي كه به يك زن گرايش جنسي دارد اما به هر دليلي قادر نيست نياز اصلي خود (ارضا جنسي) را تامين كند (مثلا زن متاهل است) به زن ميگويد، تنها چيزي كه ما نياز داريم يك دوستي صميمانه است. مثال: فردي كه به حرفه دامپزشكي علاقه وافري دارد اما نميتواند در رشته مزبور ادامه تحصيل بدهد دستيار دامپزشك ميشود.

28- دو پاره سازي(SPLITTING):

فرد اطرافيان خود را به دو گروه عمده  خيلي خوب و خيلي بد تقسيم بندي ميكند. و همه چيز را سياه و سفيد ميبيند. از قانون همه يا هيچ استفاده ميكند. اما اين دو گروه مدام جاي خود را به يكديگر ميدهند. يعني فردي كه صبح خيلي بد بوده ناگهان عصر همان روز در گروه خيلي خوب قرار مي گيرد. علت آن عدم توانايي فرد در كنار آمدن با احساسات دوسوگرا ميباشد. مثال: زن از شوهر خيانت كار خود خرده نميگيرد اگر چه شوهرش كماكان به روابط نامشروع خود ادامه ميدهد.

29- گوشه گيري(WITHDRAWAL):

فرد تصميم ميگيرد براي كاهش عوامل استرس زا از اطرافيان خود كناره گيري كرده و انزوا طلب ميشود.

30- جسماني كردن(SOMATIZATION):

تعارضات (مشكلات رواني) خود را به شكل نشانه هاي جسمي بروز ميدهند.دربخش هايي از بدن كه از اعصاب سمپاتيك وپاراسمپاتيك عصب گيري ميشوند. هدايت اضطراب به مشغوليت ذهني با شكايت از يك مشكل جسماني براي منحرف ساختن توجه از مسايل رواني آزار دهنده. فرد بطور اغراق آميزي نگران سلامتي خود است. اين مكانيسم با خودبيمار انگاري متفاوت است كه فرد براي جلب توجه ديگران از يك بيماري موهوم شكايت ميكند. در خود بيمار انگاري فرد بطور ناخوداگاه تكانه هاي ناپذيرفتني را به شكل نگراني جسمي بي مورد بروز ميدهد. خود بيمار انگاري نيز با تمارض متفاوت است در تمارض نشانه هاي بيماري عمدا ايجاد ميشوند. علايم جسماني كردن مثل فشار خون بالا، تيك هاي عصبي و يا بثورات جلدي. مثال: مردي كه زن خود را تهديد به زدن مي كند ناگهان دستش فلج ميشود. مثال: يك فرد بسيار پرخاشگر و سلطه جو، كه شرايط زندگي اجازه بروز اين رفتارها را از وي سلب كرده است، به فشار خون بالا مبتلا ميشود.

31- تبديل(CONVERSION):

مانند جسماني سازي ميباشد اما اين بار تعارضات در نواحي از بدن كه از عصب حركتي و حسي عصب گيري ميشوند بروز مي يابند. انتقال تعارضات رواني (تكانه هاي سركوب شده) به نشانه هاي جسمي به منظور تسكين اضطراب. اين علايم شامل نابينايي، فلج شدن و نا شنوايي موقت و يا تشنج، سردرد، خستگي و تيك هاي عصبي ميباشد. مثال: مصرف بيش از حد مشروبات الكلي به آخر هفته محدود ميشود.

32- جداسازي(COMPARTMENTALIZATION):

فرايند انفصال بخشي از خود از هشياري ديگر بخشها. مثال: مرد درستكار و اميني كه از بازگرداندن كتاب كتابخانه سرباز ميزند و دو نظام ارزشي متمايز را در كنار هم حفظ ميكند. مثال: دزدان در ميان خود و با خانواده خود بسيار درستكار و صادق ميباشند.

33- گسستگي(DISSOCIATION):

تفكيك گروهي از افكار و فعاليتها از بخش اصلي سطح هشياري و گريز رواني از شرايط آسيب زا. جدا كردن خود از واقعيت. تغيير عمده و موقتي در شخصيت ويا هويت. وجود دو يا چند روند ذهني در آن واحد بدون يكپارچه شدن آنها. فرد روندهاي رفتاري و هيجاني خود را از الگوي رفتاري هشيار و يا هويت معمول خود جدا ميسازد. قطع به هم پيوستگي خاطرات، هيجان و خوداگاهي. قطع ارتباط با خود و يا محيط. مانند واپس راني بوده و معمولا در پي يك ضربه روحي سهمگين عارض ميگردد. مثال: خيال پروري در طي روز. مثال: شما پس از تصادف سهمگين به گونه اي رفتار ميكنيد كه انگار شما در اين تصادف حضور نداشته ايد. مثال: نياوردن مشكلات كاري به خانه (يك گسستگي سالم).

34- قدرت مطلق و يا همه توانا(OMNIPOTENCE):

فرد به گونه اي رفتار ميكند كه گويي از يك قدرت، توانايي و يا موهبت ويژه برخوردار بوده و برتر از ديگران است.

35- نمادي سازي(SYMBOLIZATION):

يك  بازنمايي رواني، يك ايده و يا شيء پيچيده جاي خود را به يك شيء و يا عمل ديگر ميدهد. جابجايي آرزوهاي عميق(سركوب شده) و نسبت دادن آنها به اشيا و اعمال. مثال: سربازان علت پيوستن به ارتش را دفاع از پرچم معرفي ميكنند. مثال: شكل گيري روياها.

36- خيالپردازي در خودمانده(AUTISTIC FANTACY):

نوع شديد خيالبافي است كه درآن فرد كاملا يك زندگي خيالي را براي خود پديد مي آورد.

37- رفتار پرخاشگرانه، منفعل، منفعل-پرخاشگرانه و با قاطعيت:

نيز ديگر مكانيسمهاي  دفاعي ميباشند.

38- مقاومت(RESISTANCE):

ايستادگي شديد در برابر ورود داده هاي سركوب شده(ناهشيار) به سطح هشيار.

39- شكايت و رد كمك(HELP-REJECTING COMPLAINING):

فرد مدام از اطرافيان خود شكايت كرده و مكررا تقاضاي كمك ميكند اما زماني كه ديگران ميخواهند به وي كمك كنند و يا وي را راهنمايي كنند، پيشنهادات، اندرزها و كمكهاي ديگران را رد ميكند. در واقع اين رفتار در استتار احساسات، خصومتها و يا سرزنش پنهان نسبت به ديگران، در فرد بروز مي يابد.

نكته:

مكانيسمهاي دفاعي بلوغ يافته و سالم شامل: پيوند جويي، والايش، شوخ طبعي، فرونشاني، نوع دوستي، پيش بيني و رفتار قاطع ميباشند.

نكته:

استفاده از مكانيسمهاي گسستگي، خيالپردازي، رويگرداني، همانند سازي، جبران، جابجايي، انزوا و واپس راني در حد معتدل و سالم جايز است اما استفاده اغراق آميز، مفرط و تكرار شونده، بسيار آسيب زا خواهند بود .

برای گرفتن نوبت مشاوره حضوری یا آنلاین از دکتر مهدی شاهمرادی متخصص روانشناسی و زوج درمانگر اینجا کلیک کنید

ویا از طریق شماره تماس های سایت و یا شماره واتساپ 09378739494 اقدام نمایید

نوشته مکانیسم های دفاعی و انواع آن اولین بار در دکتر مهدی شاهمرادی|متخصص روانشناسی- روانکاو - مشاور - درمانگر. پدیدار شد.